60. Cenazeye Dua Etmek 3201- Ebû Hureyre'den; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı " Cenaze üzerine namaz kıldığınızda, ona ihlasla duâ ediniz." buyururken işittim. İbn Mâce, cenâiz 23. 3202- Ali b. Şemmâh dedi ki: Ben Mervan'ı Ebû Hureyre'ye: Sen Resûlüllah (aleyhisselâm)'i, cenaze namazında hangi duayı okurken işittin? diye sorarken gördüm. (Ebû Hûreyre de) ona: (Aramızda geçen bunca hadiseden sonra ve) benim (sana bunca kırıcı sözleri) söylediğim halde (yine de bana gelip Hazret-i Peygamberin sünnetiyle ilgili soru soruyorsun öyle) mi? karşılığını verdi. (Mervan da): Evet! dedi. (Ravi Ali b. Şemmâh) dedi ki (Hazret-i Ebû Hureyre ile Mervan arasında geçen) bu konuşmadan önce aralarında bir münakaşa olmuşdu." Ebû Hureyre de ona: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): " Ey Allah'ım (bu cenazenin) Rabbı Sensin onu Sen yarattın, onu İslâm'a Sen eriştirdin. Ruhunu Sen aldın. Gizlisini kapalısını bilen Sensin. Biz Saria (ona) şefaatçi olarak geldik. Onu bağışla" diye dua ederdi cevabını verdi. (Ebû Dâvud der ki-Şu'be, Ali b. Şemmah'a Osman b. Şemmas, demekle onun isminde yanılmıştır. Ahmed b. İbrahim El-Mevsıli, Ahmed b. Hanbel'le konuşurken ona şöyle) dediğini işittim: Ben Hammad b. Zeyd'le bir mecliste oturupta (onun) o mecliste Abdü'l-Varis ile Ca'fer b. Süleyman'dan (hadis rivâyet etmeyi) yasaklamadığını görmedim). 3203- Ebû Hureyre'den; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir cenaze namazı kıldırdı ve: " Allahım, dirimizi - ölümüzü, küçüğümüz- büyüğümüzü, erkeğimizi- kadınımızı, burada olanımızı, olmayanımızı, bağışla. Ey Allah'ım, bizden, yaşattığm iman üzerine yaşat, öldürdüğünü de İslâm üzerine öldür. Ey Allah'ım! Bizi onun (ölümüne sabretme ve cenazesinin defnine katlanma) ecrinden mahrum etme, ve onun vefatımdan sonra bizi sapıttırma" diyerek dua etti. Tirmizi cenâiz 38; İbn Mâce, cenaiz 23; Ahmed b. Hanbel, II, 368; IV, 170, V, 299-308; Nesâî, cenâiz 177. 3204- Vasile b. el-Eskâ'dan; demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bize müslümanlardan bir adamın cenaze namazını kıldırdı da onu (şu şekilde) dua ederken işittim: " Ey Allâhim! Falanın oğlu falan senin emanetindedir. Onu kabir sıkıntısından koru." (Bu son cümleyi) Abdurrahman (Mûsânnif Ebû Dâvûd'a şu lafızlarla) rivâyet etti: " Senin himayendedir ve selâmete götüren ipine sarılmıştır. Onu kabir sıkıntısından ve cehennem azabından koru, sen sözünü yerine getiren ve hainde lâyık olansın. Onu bağışla, ona acı. Çünkü sen affedici ve merhametlisin." İbn Mâce, cenâiz 23. |