4. Kesilmeleri Daha Faziletli Olan Kurbanlıklar 2794- Hazret-i Âişe'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), siyah içinde yere basan, siyah içinde bakan ve siyah içinde yatan boynuzlu bir koç (getirilmesini) istemiş, koç hemen getirilmiş ve onu kurban etmeye karar verirmiş ve " Ey Âişe! bıçağı getir," demiş sonra da " onu taşla keskinleşti!" buyurmuş, bunun üzerine (Hazret-i Âişe emredileni) yapmış (Hazret-i Peygamber de) bıçağı almış ve koçu tutup (sol tarafı üzerine) yatırmış ve (bizzat kendi elleriyle) onu kesmiş (önce) koçu yatırarak: " bismillahi Allahümme tekabbel min Muhammedin ve Ali Muhammedin ve min ümmeti Muhammedin: " Allah’ın ismiyle (başlıyorum) Ey Allah'ım! (bunu) Muhammed'den, Muhammed ailesinden ve Muhammed ümmetinden kabul eyle" demiş sonra koçu kesmiş. Müslim, edahi 19; Ahmed b. Hanbel, VI, 78. 2795- Hazret-i Enes'den rivâyet olunduğuna göre: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yedi tane deveyi, ayakta (yatırmadan) kendi eliyle boğazlamış, boynuzlu ve alacalı iki koçu da Medine'de kesmiştir. Nesai dahaya 59; Buhârî, hac 27, 117,119; Ebû Dâvûd hac, 67; Ahmed b. Hanbel, VI-35, 78, 82. 2796- Enes'den rivâyet olunduğuna göre: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) boynuzlu ve alacalı iki koç kurban etmiş (onları) tekbir getirerek, besmele çekerek ve sağ dizini kurbanların (sağ) yanlarına koyarak kesmeştir. Buhârî, edahi 9, 13-14; Müslim, edahi 17-18; Tirmizî, edahi 2; Nesâî, edahi 14, 22, 29, 30-31; İbn Mâce edahi 1, 13; Dârimî, edahi 1; Ahmed b. Hanbel, 111-115, 170, 183, 189, 211, 214, 222, 255, 272, 279. 2797- Câbir b. Abdillah'dan demiştir ki: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kurban bayramı günü hayaları buruk, alacalı (ve) boynuzlu iki koç kesti, onları (kesime hazırlayıp da yönlerini) kıbleye çevirdiği zaman : diye dua etti ve sonra kesti. İbn Mâce edahi 1; Ahmed b. Hanbel VI-220, 225. 2798- Ebû Saîd (el Hudrî)'den demiştir ki: " Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hayası burulmadık kara gözlü, kara ağızlı ve kara ayaklı bir koçu kurban etmişti" Tirmizî, edâhî 4; Nesâî, dahaya 14; İbn Mâce, edâhî 4. |