173. Müjde Vermek 2775- Ka'b b. Mâlik demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir yolculuktan geldiği zaman, ilk önce mescidde iki rek'at namaz kılar, sonra da halkla otururdu. (Mûsânnif Ebû Dâvûd'un şeyhi) İbnü's-Serh (Ka'b b. Mâlik'in bu hadisini sonuna kadar) nakletti. (Ka'b b. Mâlik konuşmasına devam ederek şöyle) dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) müslümanlara, bizim üçümüzle konuşmayı yasakladı. Nihayet, (onların bu küskünlüğü) bana (iyice) uzayınca (birgün). Amcamın oğlu olan Ebû Katade'nin bahçesinin duvarına tırmandım ve kendisine selâm verdim. Daha sonra ellinci gecenin sabahında, sabah Alamazını evlerimizden bir evin damında kıldım ve hemen arkasından " Ey Mâlik'in oğlu Ka'b müjde sana!" diye bağıran birini işittim ve bana müjde vererek bağıran kimse yanıma gelince, (üzerimdeki) iki (kat) elbisemi çıkarıp ona giydirdim (ve) hemen arkasından (Rasûl-i Ekrem'in huzuruna varmak üzere) harekete geçtim. Nihayet mescide girdim. Bir de ne göreyim, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (orada) oturuyor. Talha b. Ubeydillah kalktı, koşarak bana (geldi) benimle, müsafaha etti (elimi sıktı) ve beni tebrik etti. Buhârî, meğazi 79, İstizan 27; Müslim, Tevbe 53, Ahmed b. Hanbel III 459. |