156. Nefel (Gazilere Ganimet Hissesinden Fazla Olarak Verilen Mükafat) 2739- İbn Abbâs'dan demiştir ki: Bedir (savaşı) günü Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): " Kim (savaşta) şöyle şöyle yaparsa, ona ganimet hissesinden fazla olarak, şu kadar mükafat var." buyurdu. Bunun üzerine gençler, ileri atıldılar, ihtiyarlar da bayraklara sarılıp onlardan ayrılmadılar. Allah, onlara fethi nasib edince, ihtiyarlar; (gençlere hitaben; bu savaşta) " Biz size yardımcı olduk, eğer siz bozguna uğrasaydınız (sizleri bayrakların altında bekleyen) bize dönecektiniz. Binaenaleyh (biz eliboş) kalırken sizler ganemitler(in hepsin)i, alıp götürmeyin" dedi (ler). Gençlerse " Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ganimetleri bize va'detti" diyerek (onların bu teklifini) kabul etmediler. Bunun üzerine Allah, " Sana savaş ganimetlerinden sorarlar." el-Enfâl 8/1. (ayetini) " - Nitekim hak uğruna (savaşa gitmek için)) Rabbin seni evinden çıkardığı zaman, mü'minlerden birtakımı bundan hoşlanmıyorlardı..." el-Enfâl 8/5. ayet-i kerimesine kadar indirdi. (İbn Abbâs bunları anlatırken şöyle) diyor (du); " Bu (savaşa çıkmak) Bedir mücahidleri için çok daha hayırlı oldu . Ganimetlerin gençlerle ihtiyarlar arasında eşit olarak paylaştırılması da aynı şekilde (hayırlı oldu). Öyleyse (bu anlattığım hususlarda şimdi) siz de bana uyun. Çünkü ben bu (ganimetlerin paylaştırılması) işi (ni) sizden daha iyi bilirim." 2740- İbn Abbâs'dan demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Bedir (savaşı) günü: " Kim bir kafir öldürürse ona şu kadar (mükafat) vardır. Kim de bir kafiri esir ederse ona şu kadar (mükafaat) vardır." buyurmuştur. (Daha) sonra (Hazret-i İbn Abbâs bir önceki hadisin) bir benzerini rivâyet etti. (Ancak bir önceki) Halid'in hadisi (bundan) daha da uzundur. 2741- Şu (bir önceki) hadisi (yine bir önceki) senediyle Davûd da rivâyet etti. (Dâvûd'un bu rivâyetine göre Hazret-i İbn Abbâs şöyle) demişti: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (ele geçirilen) ganimetleri (yaşlı mücahidlerle genç mücahidler arasında) eşit olarak paylaştırdı. Halid'in (2736 nolu) hadisi (bu hadisden) daha tafsilatlıdır. 2742- (Mus'ab b. Sa'd'ın) Babasından (rivâyet olunmuştur ki:) Bedir (savaşı) günü, peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e, bir kılıç getirdim ve " Ey Allah'ın Rasûlü, bugün Allah, düşman (la savaşmak) dan kalbime bir şifa verdi. Binaenaleyh şu kılıcı bana ver." dedim. " Bu kılıç benim de değildir. Senin de değil." buyurdu. Bende " Bugün bu kılıç (bugünkü) benim başıma gelenler, kendisinin başına gelmeyen bir kişiye verilecektir." diyerk (oradan uzaklaşıp) gittim. Ben (böyle düşünüp durur) iken yanıma (Resûlüllah'ın göndermiş olduğu) bir elçi çıkageldi ve (Resûlüllah seni çağırıyor) " Haydi emrine icabet et" dedi. Ben de (Biraz önceki) sözümle ilgili olarak, bir ayet indiğini zannetim. Ve derhal (Hazret-i Peygamberin huzuruna) geldim. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bana " Sen (biraz önce) bu kılıcı benden iste(miş)tin. (O zaman) bu kılıç ne benimdi ne de senindi, (şimdi ise) Allah onu bana verdi (Ben de sana veriyorum) Binaenaleyh şimdi o senindir." buyurdu. Sonra da Sana savaş ganimetlerinden sorarlar, de ki: Ganimetler Allah'ın ve Rasûlünündür..." el-Enfâl 8/1. (ayetini) sonuna kadar okudu. Müslim, cihad 33, 34; Tirmizi, tefsir Enfal (8), 7. Ebû Dâvûd der ki: İbn Mes'ud bu âyeti şeklinde okudu. |