42. Yolculukta Oruç 2404- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre Hamza el-Eslemî Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a: Ya Resûlallah! Ben sürekli oruç tutan bir adamım. Yolculukta da oruç tutabilir miyim? diye sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): " İstersen tut, istersen tutma." karşılığını verdi. Buhârî, savm 57, 33; Müslim, siyam 104, 185; Nesâî, siyam 56, 71, 74, 78; İbn Mâce, siyam 74, Muvatîa, sıyâm 24; Ahmet b. Hanbel, II, 199; VI, 46,193, 202. 2405- Hamza b. Muhammed b. Hamza el-Eslemî babasından, dedesi (Hamza el-Eslemî)'nin şunları haber verdiğini rivâyet etmiştir: Hamza dedi ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a: Ya Resûlallah! Benim bir devem var, onu çalıştırıyorum, kiracılık yapıyorum, üzerinde yolculuğa çıkıyorum. Ancak bazan bu aya, yani Ramazana rastlıyor. Ben gencim, kendimi güçlü hissediyorum. Ya Resûlallah, bana oruç tutmam, orucu geciktirip de üzerime borç olmasından daha ehven geliyor. Oruç tutmam mı, yoksa tutmamam mı daha çok sevap getirir? diye sordum, " Hangisini istersen onu yap, ey Hamza!" buyurdu. Beyhâkî, es-Sünenü’l-kübrâ, IV, 241. 2406- İbn Abbâs (radıyallahü anhümâ)'dan; demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ramazan ayında Medine'den Mekke'ye doğru (yola) çıktı. Usfan'a gelince (Orada) bir (su) kab(ı) istedi ve insanlara göstermek için (su dolu kabı) ağzına götürdü, (ve içti). İbn Abbâs şöyle dedi: " Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (yolculukta) bazan oruç tutar, bazan tutmazdı. O halde isteyen oruç tutsun, isteyen tutmasın." Buharî, savm 38; meğazi, 47; Müslim, siyam 88; Nesâî, siyam 28, 55, 61; İbn Mace, siyam 16; Darimi, savm 30; Ahmet b. Hanbel, VI, 18; Beyhâkî, es-Sünenü’l-kübrâ, V, 357. 2407- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)'den; demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte ramazanda yolculuk yaptık. Bir kısmımız oruç tuttu, bir kısmımız tutmadı. Oruç tutan tutmayanı, oruç tutmayan da tutam ayıplamadı. Buharî, savm 37; Müslim, sıyâm 95, 99; Nesâî, sıyâm 59; Muvatta' sıyâm 23; Beyhakî, es-Sünenü'l-kübrâ, IV, 244. 2408- Kaze'a (b. Yahya)'dan; demiştir ki: Ebû Said el-Hudrî (radıyallahü anh)'nin yanına gittim. İnsanlar onun etrafında toplanmışlardı Bu manaya gelen cümleciği bazı nüshalarda " etrafında insanlar çoğalmıştı" şeklindedir. Müslim'in rivâyeti de bu şekildedir. ve onlara fetva veriyordu. Yalnız kalmasını bekledim. Yalnız kalınca ona yolculukta ramazan orucunu sordum, şöyle dedi: " Fetih yılı Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'la birlikte yola çıktık. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da biz de oruç tutuyorduk. Nihayet bir yere varınca Efendimiz: " Şüphesiz düşmanınıza yaklaştınız, Oruçlu olmamanız, sizin daha kuvvetli olmanızı sağlar," buyurdu. İçimizde hem oruçlu olanlar hem de oruçlu olmayanlar olduğu halde sabahladık. Sonra tekrar yürüdük ve başka bir yerde durduk. Bu sefer Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): " Siz düşmanınıza baskın yapacaksınız. Oruçlu olmamanız sizin daha kuvvetli olmanızı sağlar. Onun için oruçlarınızı açınız!" buyurdu. Bu, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan bir azîmet oldu. Müslim, sıyâm 102; Ahmet b. Hanbel, III, 35; Beyhâkî, es-Sünenü’l-kübrâ, II, 390. Ebû Said şöyle dedi: " Ben bundan (azimetten) önce de sonra da Resûlüllah'la birlikte (yolculukta) oruç tuttuğumu biliyorum." |