19. Mu'avvizeteyn (Felâk ve Nâs Sureleri)nin Fazileti 1464- Ukbe b. Amir (radıyallahü anh)'den nakledilmiştir ki: Ben seferde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in devesini yediyordum. Efendimiz bana: " Ey Ukbe! Sana okunulan iki hayırlı sure öğreteyim mi?" buyurup, ve surelerini öğretti. (Ancak) benim bunlarla pek fazla sevinmediğimi gördü. Sabah namazı için konaklayınca cemaate namazı o iki sure ile kıldırdı. Namazı bitirince bana dönüp; " (Bu sureleri) Nasıl gördün, ey Ukbe?" buyurdu. Nesaî, istiâze 1; Ahmed b. Hanbel, IV, 144, 148, 150, 158.. 1465- Ukbe b. Âmir (radıyallahü anh)'den nakledilmiştir ki: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte Cuhfe ile Ebvâ arasında giderken, birden bire bizi rüzgâr ve zifiri bir karanlık kapladı. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) süreleriyle (Allah'a) sığınmaya başladı. (Bir taraftan da) Bana; " Ey Ukbe! O ikisiyle korun, hiçbir sığıma (korunucu) onların benzeri ile korunmadı." (Allah'a sığınılacak en efdal sureler bunlardır) buyuruyordu. (Sonra) Ben, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i, bize o iki sûre ile namaz kıldırırken dinledim. Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, II, 394. |