Geri

   

 

 

 

İleri

 

133. Kadın, Hayızken Giydiği Elbisesini Yıkar

357- Muâze (bint Abdullah el-Adevî) şöyle demiştir:

" Âişe (radıyallahü anhâ)'ye elbisesine kan bulaşan hayızlı kadının ne yapacağını sordum.

Onu yıkasın eğer kanın eseri gitmezse, onu(n rengini) sarı bir şeyle değiştirsin. Muhakkak ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanında (peşi peşine) üç hayızı (birden) olur, elbisemi yıkamazdım (elbiseme kan bulaştırmadım.)"

Dârimî, vudu', 84, 92.

358- Âişe (radıyallahü anhâ) şöyle demiştir;

" Bizden (Resûlüllah’ın hanımlarından) birinin sadece bir elbisesi vardı. O elbisesi üzerinde iken de hayız olurdu. Eğer elbisece kan bulaşırsa, onu tükürüğü ile ıslatır, sonra ovalardı."

Buhârî, hayz 11.

359- Bekkâr b. Yahya, ninesinin şöyle dediğini haber verdi:

" (Bir gün) Ümmü Seleme'nin yanına gitmiştim ki, Kureyş'ten bir kadın, (kadının) hayızlı iken giydiği elbisede namazı(n hükmünü) sordu. Ummu Seleme şu cevabı verdi:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında biz hayz olur, hayz günlerinde bir elbise giyer, temizlenince hayızlı iken giydiğimiz bu elbiseye bakardık: Eğer ona kan bulaşmışsa, yıkar ve o elbise içinde namazı kılardık. Ona bir şey bulaşmamışsa (yıkamaya gerek duymaz), onunla namaz kılardık.

Saçı taralı olana gelince, bizden (Resûlüllah'ın hanımlarından) birinin saçları taralı (saçları taranacak kadar uzun) ise; guslettiğinde saçlarını çözmez, başı üzerine üç avuç su döker, saçlarının dibine ıslaklık nüfuz ettiği zaman onu ovalar sonra da (suyu) bedeninin geri kalan kısmına dökerdi.

Sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.

360- Esma bint Ebî Bekr (radıyallahü anhümâ)'dan, demiştir ki;

" Bir kadının Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a " Bizden (kadınlardan) biri temizlendiği zaman (hayızlı iken giydiği) elbisesini ne yapsın, onunla namaz kılsın mı?" diye sorduğunu işittim (Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle cevap verdi:

" Baksın, eğer onda kan görürse, biraz su ile ovalasın (bu suda veya elbisede kan izi) görmeyinceye kadar yıkasın ve namazını kılsın."

Bu cümleyi, " Kan izi göremediği (fakat şüphe ettiği) yeri yıkasın." şeklinde de anlamak mümkündür.

Buhârî, hayz 9.

361- Esma bint Ebî Bekr (radıyallahü anhâ)’dan, demiştir ki;

" Bir kadını Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a şöyle sorarken duydum:

Ya Resûlallah, bizden birinin elbisesine hayız kanı bulaşırsa, ne yapsın? Nebi (sallallahü aleyhi ve sellem) şu cevabı verdi:

" Sizden birinize hayz kanı bulaşırsa onu (pamukla) ovalasın sonra su ile yıkasın ve namazım kılsın."

Buhârî, hayz 9, vudu 63; Müslim, tahâre 110; Tirmizî, tahare 104, İbn Mâce, tahâre 118; Nesâî, hayz 26; muvatta tahâre 103; Ahmed b. Hanbel, VI, 246, 253.

362- Hammâd b. Seleme, Hişâm b. Urve'den önceki hadisi mânâ bakımından (aynen) rivâyet etti: (Müsedded ve Mûsâ b. İsmail rivâyetlerinde) şöyle dediler:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Onu (kanı) kazı, sonra su ile ovala, sonra da yıka", buyurdu.

Tirmızî, tahare 104; Nesaî, tahare 26; hayz 26; Darimi, vudu 83, 105;.

363- Ümmu Kays bint Mihsan şöyle demiştir:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e elbisede olan hayz kanını(n hükmünü) sordum.

" Onu bir çubuk (çöp) ile kazı, su ve sidr ile yıka" buyurdu.

Nesâî, tahare 184; hayz 26; İbn Mâce, tahare 118; Dârimî, vudû 83, 105; Ahmed b. Hanbel, VI, 355, 356.

364- Âişe (radıyallahü anhâ)’dan, demiştir ki;

" Bizim (Resûlüllah'ın zevcelerinden) birimizin bir tek gömleği olurdu. O gömlek üzerinde iken hayız olur, o üzerinde iken cünüp olurdu. Sonra onda bir kan damlası görür ve onu tükrüğü ile ovalardı."

Dârimî, vudû, 105.

365- Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edilmiştir;

" Havle bint Yesâr, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a gelip:

Ya Resûlallah! Benim sadece bir tane elbisem var, ben o (elbisem) üzerimde iken hayız oluyorum, ne yapayım? dedi.

Nebî (sallallahü aleyhi ve sellem) şu cevabı verdi:

Temizlendiğin zaman onu yıka ve onda (onu giyerek) namazını kıl."

Havle dedi ki:

Kan çıkmazsa (ne yapayım)? Nebî (sallallahü aleyhi ve sellem);

'" Kanı yıkamak sana yeter, izi zarar vermez" buyurdular.

Ahmed b. Hanbel, II, 380.