128. Yaralının Teyemmümü 336- Câbir b. Abdillah (radıyallahü anh)’den, şöyle demiştir: Bir sefere çıkmıştık, bizden bir adama taş değdi ve başını yardı. Sonra bu zat ihtilâm oldu. Arkadaşlarına: Benim teyemmüm etmeme ruhsat buluyor musunuz? diye sordu. Sen suyu kullanabilirsin, sana (teyemmüm için) ruhsat bulmuyoruz dediler. Adam yıkandı akabinde de öldü. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna geldiğimizde bu hâdise (kendisine) haber verildi. Bunun üzerine Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem): " (Fetvayı verenler) onu öldürdüler, Allah da onları öldürsün. Bilmediklerini sorsalardı ya! Cehaletin ilacı ancak sormaktır. Onun teyemmüm etmesi, yarasının üzerine bir bez bağlayıp - Buradaki bağlama manasına gelen kelimenin mı, yoksa ..........mı olduğunda râvî şüpheye düşmüştür. - sonra üzerine meshetmesi ve vücudunun geri kalan kısmım da yıkaması ona yeterdi, diye buyurdu. İbn Mâce tahâre 93 (değişik şekilde). 337- Abdullah b. Abbâs (r. anhüma)’dan nakledilmiştir ki; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında bir adam yaralandı sonra da ihtilam oldu. Yıkanmasını emrettiler o da yıkandı. Bunun üzerine adam öldü. Hâdise Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e aktarıldı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Onu öldürdüler, Allah da onları öldürsün, cehaletin şifâsı sormak değil miydi? İbn Mâce, tahâre 93; Ahmed b. Hanbel, 370. |