6- Ehlî Eşek Eti Yenir mi? 1906- Ali (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, şöyle demiştir: “Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Hayber günü kadınlarla geçici nikah yapmayı ve ehlî eşeklerin etlerinin yenmesini yasakladı.” (İbn Mâce:: Zebaih: 13; Nesâî, Sayd: 31) 1907- Saîd b. Abdurrahman el Mahzûmî, Sûfyân vasıtasıyla Zührî’den, Abdullah ve Hasan’dan -ki ikisi de Muhammed b. El Hanefiyye’nin oğludur- bize hadis aktarmıştır. Abdullah b. Muhammed, Ebû Haşim diye künyelenir. Zührî diyor ki: O iki oğuldan en makbul olanı Hasan b. Muhammed’tir. (Benzeri bir ifade ile anlattı.) Saîd b. Abdurrahman’dan başkası ise İbn Uyeyne’den naklederek şöyle diyor: O iki oğuldan en makbul olanı Abdullah b. Muhammed’tir. Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. 1908- Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre: “Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Hayber günü yırtıcı hayvanlardan her sivri dişliyi, hedef yapılarak öldürülen hayvan etinden yemeyi ve ehlî (evcil) eşek etlerinin yenmesini haram kıldı.” (İbn Mâce, Sayd: 13) Tirmizî: Bu konuda Ali, Câbir, Berâ, İbn ebî Evfâ, Enes, Irbâd b. Sâriye, Ebû Sa’lebe, İbn Ömer ve Ebû Saîd’den de hadis rivâyet edilmiştir. Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Abdulaziz b. Muhammed ve daha başkaları bu hadisi Muhammed b. Amr’dan rivâyet ederek; sadece tekbir konu olan: “Yırtıcı hayvanlardan her sivri dişliyi” yasakladı şeklinde aktarmışlardır. |