1805-
Berâ (radıyallahü anh)’den rivâyete
göre, Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) iki ordu
gönderdi. Onlardan birine Ali b. Ebî Tâlib’i diğerine de Hâlid b.
Velid’i komutan tayin etti ve şöyle buyurdu: Eğer savaş gerçekleşirse
Ali başkomutandır. Sonunda Ali bir kaleyi fethetti ve elde edilen
ganimetler içersinden bir cariye aldı. Bunun üzerine Hâlid b. Velid
benimle bir mektup göndererek Ali’nin bu hareketini ifşa etmiş oldu. Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelince
mektubu verdim o da okudu rengi değişti ve şöyle dedi: Allah’ı ve
Rasûlünü seven; Allah ve Rasûlünün de kendisini sevdiği kimse hakkında
sen ne düşünüyorsun? Ben de; “Allah’ın gazabından ve Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)’in
öfkesinden Allah’a sığınırım. Ben sadece bir elçiyim” deyince Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) sustu
öfkesi dindi. (Ebû Dâvûd, Haraç: 5)
Tirmizî:
Bu konuda İbn Ömer’den de hadis rivâyet edilmiştir. Bu hadis hasen garib
olup bu hadisi sadece Ahvas b. Cevvab’ın rivâyetiyle bilmekteyiz.
Hadiste geçen “Yeşî bihi” kelimesinin anlamı gammazlamak ve
ispiyonculuk anlamına gelir.
