BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

6- Ameline Allah'dan Başkasını Ortak Eden Kimse Bâbı (Bir Nüshada Riyanın Haram Kılınması Bâbı Denilmiştir)

7666- Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İsmail b. İbrahim rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Kavh b. Kaâsım, Alâ' b. Abdirrahman b. Ya'kub'dan, o da babasından, o da Ebû Hüreyre'den naklen haber verdi.

(Dedi ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular:

«Allah Tebâreke ve Teâlâ: Ben ortakların şirkten en gânisiyîm. Her kim bir ame! işler, onda benimle birlikte başkasını ortak eylerse, onu şirkiyle başbaşa bırakırım, buyurdu.»

7667- Bize Ömer b. Hafs b. Gıyâs rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana babam, İsmail b. Sümey'den, o da Müslim El-Batîn'den, o da Saîd b. Cübeyr'den, o da İbn Abbâs'dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Her kim amelini işittirirse; Allah onu işittirir. Ve her kim riyâ yaparsa, Allah onun iç yüzünü meydana çıkarır.» buyurdular.

7668- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Veki', Süfyan'dan, o da Seleme b. Küheyl'den naklen rivâyet etti.

(Dedi ki): Ben Cündeb El-Alakî'den dinledim.

(Dedi ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Her kim (yaptığını) işittirirse, Allah o kimseyi işittirir. Ve her kim riya yaparsa, Allah da onun içyüzünü meydana çıkarır.» buyurdular.

7669- Bize İshak b. İbrahim de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Mülâî rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân bu isnadla rivâyet etti ve: «Ondan başka hiç bir kimseyi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu derken, işitmedim...» cümlesini ziyâde etti.

7670- Bize Saîd b. Amr El-Eş'asî rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyan, Velid b. Harb'dan naklen haber verdi. (Saîd dedi ki: Zannederim İbnû Haris b. Ebî Mûsa dedi.)

Dedi ki: Ben Seleme b. Küheyl'den dinledim.

(Dedi ki): Ben Cündeb'den dinledim. (Ondan başka hiç bir kimseyi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den dinledim derken işitmedim.) Ben (sallallahü aleyhi ve sellem) Ji şöyle buyururken işittim diyordu.

Râvi Sevr'in hadîsi gibi rivâyet etmiştir.

7671- Bize bu hadîsi İbn Ebî Ömer de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyan rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize doğru söyleyen emniyetli Velid b. Harb bu isnadla rivâyette bulundu.

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu'r-Rikâk»'da tahric etmiştir.

Hadîsin ilk rivâyetinden murad: «Benim şerik vesâireye ihtiyacım yoktur. Bir kimse bir şeyi hem benim için, hem başkası için yaparsa, ben onu kabul etmem. Benimle birlikte o işe kimi ortak yaptıysa, ona bırakırım,» demektir. Yani: Riya için yapılan amel bâtıldır. Sevabı yoktur. Sahibi günahkâr olur.

Diğer rivâyetlerden murad: -Bir kimse bir işi başkaları işitsinler de onu takdir etsinler diye yaparsa Allahü teâlâ da kıyâmet gününde onun bu hâlini mahşer halkına işittirir ve kendisini rezil rüsvay eder, demektir. Süm'a ile riya aynı mânâya gelirler. Dinen ikisi de yasak edilmiştir. Bu rivâyetlere muhtelif mânâlar verilmiştir. Bazıları: «Bir kimse başkalarının kusurlarını duyarak onları etrafa yayarsa Allah da onun kusurlarını meydana çıkarır.» demiş. Bir takımları: «Allah ona sevablarmı gösterir. Fakat kendisine hasret ve üzüntü olsun diye vermez.» mütalâasında bulunmuş. Daha başkaları: «Bir kimse yaptığı işle onu insanların işitmesini kastederse, Allah insanlara işittirir. Ve o işten kazancı da yalnız bu olur.» demişlerdir.