BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

27 - Kıyâmetin Yaklaşması Bâbı

7590- Bize Züheyr b. Harb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdurrahman (yani; İbn Mehdi) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Şu'be, Ali b. Akmar'dan, o da Ebû'l-Ahvas'dan, o da Abdullah'dan, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti:

«Kıyâmet ancak insanların kötüleri üzerine kopacaktır.» buyurmuşlar.

7591- Bize Saîd b. Mansûr rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ya’kub b. Abdirrahman ile Abdü’l-Âziz b. Ebî Hâzim, Ebû Hâzim'den, o da Sehl b. Sa'd'dan naklen rivâyet ettiler.

(Dedi ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular... H.

7592- Bize Kuteybe b. Saîd de rivâyet etti. Lâfız onundur.

(Dedi ki): Bize Ya’kub, Ebû Hâzim'den rivâyet etti ki, Sehl'i şöyle derken işitmiş: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’ı baş parmakla orta parmak arasındaki «şehadet» parmağı ile işaret ederek:

«Benimle kıyâmet şöylece olduğu halde gönderildim.» buyururken işittim.

7593- Bize Muhammed b. Müsennâ ile Muhammed b. Beşşâr rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Muhammed b. Ca'fer rivâyet etti,

(Dedi ki): Bize Şube rivâyet etti.

(Dedi ki): Ben Katâde'den dinledim.

(Dedi ki): Bize Enes b. Mâlik rivâyet etti.

(Dedi ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ben, benimle kıyâmet şu iki parmak gibi olduğu halde gönderildim.» buyurdular.

Şu'be

Dedi ki: Ben Katâde'yi de rivâyeti esnasında: «Bu parmaklardan birinin diğerine olan fazlalığı gibi...» derken işittim. Ama bunu Enes'den naklen mi söyledi yoksa kendinden mi söyledi bilmiyorum.

7594- Bize Yahya b. Habîb El-Hârisî de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hâlid (yani; İbn Haris) rivâyet etti.

(Dedi ki) Bize Şu'be rivâyet etti.

(Dedi ki): Ben Katâde ile Ebû't-Teyyah'ı rivâyet ederlerken dinledim. Onlar da Enes'i rivâyet ederken dinlemişler ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ben, kendimle kıyâmet şöylece olduğu halde gönderildim.» buyurmuşlar. Şu'be bunu göstererek iki parmağını şehâdetle ortayı yanyana getirmiş.

7595- Bize Ubeydullah b. Muâz da rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize babam rivâyet etti. H.

Bize Muhammed b. Velid dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Muhammed b. Ca'fer rivâyet etti.

Her iki râvi demişler ki: Bize Şu'be, Ebût'-Teyyah'dan, o da Enes'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den naklen bu isnadla rivâyet etti.

7596- Bize bu hadîsi Muhammed b. Beşşâr da rivâyet etti. (Dedİ ki): Bize İbn Ebî Âdiy, Şu'he'den, o da Hamza (yani; Dabbî) ile Ebû't-Teyyah'dan, onlar da Enes'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen yukarkilerin hadîsi gibi rivâyette bulundu.

7597- Bize Ebû Gassan El-Mismaî dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Mu'temir babasından, o da Ma'bed'den, o da Enes'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ben, benimle kıyâmet şu İki parmak gibi olduğu halde gönderildim.» buyurdu ve şehâdet parmağı ile orta parmağını bir yere getirdi.

7598- Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Ebû Kûreyb rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Üsâme, Hişam'dan, o da babasından, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Bedeviler Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına geldikleri vakit ona kıyâmeti sorarlar. Kıyâmet ne zaman kopacak? derlerdi. O da onlardan en yaşh bir insana bakarak:

«Şu zât yaşarsa ona ihtiyarlık erişmez. Sizin üzerinize kıyâmetiniz kopar.» buyurdular.

7599- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Yûnus b. Muhammed, Hammad b. Seleme'den, o da Sâbit'ten, o da Enes'den naklen rivâyet etti ki: Bir adara Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

— Kıyâmet ne zaman kopacak? diye sormuş. Yanında da ensardan Muhammed denilen bir çocuk varmış. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)

«Eğer şu çocuk yaşarsa, umulur ki, kıyâmet kopmadan ona ihtiyarlık yetişmez.» buyurmuşlar.

7600- Bana Haccâc b. Şâir de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süleyman b. Harb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hammad (yani; İbn Zeyd) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ma'bed b. Hilâl El-Anezî, Enes b. Mâlik'den rivâyet etti ki: Bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e kıyâmet ne zaman kopacak? diye sormuş. Enes

Dedi ki: Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir an sustu. Sonra Ezdi Şenûe kabilesinden olup, huzurunda bulunan bir çocuğa bakarak:

«Şu çocuk yaşarsa kıyâmet kopmadan ihtiyarlık ona yetişmez.» buyurdular.

Râvi

Dedi ki: Enes: «Bu çocuk o gün benim akranlarımdan idi.» dedi.

7601- Bize Harun b. Abdillah rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Affan b. Müslim rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hemmâm rivâyet etti. (Dedİ ki): Bize Katâde, Enes'den rivâyet etti. Enes şöyle dedi: Muğîra b. Şu'be'nin bir çocuğu geldi ki, benim akranımdandı. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ;

«Bu çocuk geriye bırakılırsa, kıyâmet kopmadan ona ihtiyarlık yetişmez.» buyurdular.

7602- Bize Züheyr b. Harb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyan b. Uyeyne, Ebû'z-Zinad'dan, o da A'rac'dan, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e ulaştırmak suretiyle naklen rivâyet etti. (Şöyle buyurmuşlar):

«Bir adam yeni doğurmuş devesini sağarken kıyâmet kopacak. Kıyâmet kopuncaya kadar kab ağzına ulaşmıyacaktır. İki adam da elbise alışverişi yapacaklar, kıyâmet kopmadan o aliş-verişi bitiremeyeceklerdir. Bir dam havımı sıvayacak, kıyâmet kopmadan ondan çıkmayacaktır.»

Bu rivâyetleri Buhârî «Kitâbu'l-Fiten», «Kitâbu't-Tefsir» ve «Kitâbur-Rikak»'da; Ebû Hüreyre rivâyetini İbnû Mace «Kitâbu'l-Fen»'de tahric etmiştir.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in iki parmağını yanyana getirerek işaret buyurması, aralarında çok az fark olduğunu göstermek içindir. Yani; benim gönderilmemle kıyâmet arasında şu parmakların birbirinden uzunluğu kadar az zaman kalmıştır, demek istemiştir,

Kâdî Iyâz'ın beyânına göre hadîsin bütün rivâyetleri aynı mânâyadır.

Sizin kıyâmetiniz tâbirinden murad; o asır halkının yahut o meclisde muhatab olanların ölmeleridir.