36- Yoldan Eziyet Veren Şeyleri Gidermenin Fazileti Bâbı 6835- Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. (Dedi ki): Mâlik'e, Ebû Bekr'ın azatlısı Sümeyden dinlediğim, onun da Ebû Sâlih'den, onun da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet ettiği şu hadîsi okudum: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Bir defa bir adam yolda yürürken yol üzerinde bir diken dalı bularak onu çeldirdi. Allah da ona teşekkür etti ve onu af eyledi.» buyurdular. 6836- Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti, (Dedi ki): Bize Cerîr Süheyl'den, o da babasından, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Bir adam yol üzerinde bir diken dalına rastladı da: Vallahi bunu müslümanlardan uzaklaştıracağım, onlara ezâ vermesin, dedi. Bu sebeple cennete konuldu.» buyurdular. 6837- Bize bu hadîsi Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Ubeydullah rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Şeyban, A'meş'den, o da Ebû Sâlih'den, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti: «Gerçekten bir adam gördüm ki, yol üzerinden insanlara eziyet veren bir ağacı kestiği için cennette nimetpezir oluyordu.» buyurmuşlar. 6838- Bana Muhammed b. Hatim rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Behz rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Hammad b. Seleme Sâbit'ten, o da Ebû Râfi'den, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Bir ağaç müslümanlara eziyet veriyordu. Bir adam gelerek onu kesti ve cennete girdi.» buyurmuşlar. 6839- Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Yahya b. Saîd, Eban b. Sam'a'dan rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Ebû’l-Vâzı' rivâyet etti. (Dedi ki): Bana Ebû Berze rivâyet etti. (Dedi ki): — Yâ Nebiyyallah! Bana faydalanacağım bir şey öğret, dedim. «Müslümanlara yolundan ezâ (veren şeyi) gider!» buyurdular. 6840- Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. (Dedi ki): Bize Ebû Bekr b. Şuayb b. Habhâb, Ebû’l-Vâzı' Er-Râsibî'den, o da Ebû Berzete'l-Eslemî'den naklen haber verdi ki: Ebû Berze şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): — Ya Resûlallah! Ben bilmiyorum. Olur da sen (dünyadan) gidersin, ben senden sonraya kalırım. İmdi bana bir şey lütfet ki, onunla Allah bana fayda versin! dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'. «Şöyle şöyle yap! (Ebû Bekr bunu unutmuştur.) Bir de yoldan ezâ (veren şeyi) gider!» buyurdular. Bu hadîsin Ebû Hüreyre rivâyetini Buhârî «Kitâbul-Ezan» ile «Kitâbu's-Salât»'da; Nesâî «Kitâbu's-Salât»'da; Tirmizî «Kitâbu'l-Birr»'de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. Allah'ın şükür veya, teşekkür etmesinden murâd verdiği ihsanını meleklerine bildirmesi yahut sevab vermesidir. Bu hadîsler yol üzerinden gelip geçenlere eziyet veren diken, ağaç, ag, pislik ve İaşe gibi şeyleri giderip temizlemenin faziletine delildirler. İziyet veren şeyleri yoldan gidermenin imanın dallarından biri olduğunu vvelce görmüştük.; Übbî diyor ki: «Anlaşılan bu ağaç o zatın miîki değilmiş. Birinin milki olup dalları da sarkan ve gelip geçenlere eziyet veren ağacm dallarını yolcular kesebilir. Yahut sahibini davaya verebilirler.» Bu hadîslerde Müslümanlara fayda veren her işin faziletine ve onlara zarar veren her şeyin giderilmesine tenbih vardır. |