Geri

   

 

 

 

İleri

 

4- Baba, Anne ve Benzerlerinin Dostlarına Sile Yapmanın Fazileti Bâbı

6677- Bana Ebû't-Tahîr Ahmed b. Amr b. Şerh rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdullah b. Vehh haber verdi.

(Dedi ki): Hana Saîd b. Ebî Eyyûb, Velid b. Ebû'l-Velid'den, o da Abdullah b. Dinar'dan, o da Abdullah b. Ömer'den naklen haber verdi ki, Bedevilerden bir adam, kendisine Mekke yolunda rastlamış. Abdullah ona selam vermiş ve kendisini binmekte olduğu bir eşeğe bindirmiş. Basında bulunan bir sarığı da ona vermiş, İbn Dinar

Dedi ki: Biz kendisine:

— Allah hay fim versin! Bunlar bedevilerdir; bunlar aza da razı olurlar, dedik. Bunun üzerine Abdullah sunu söyledi:

— Bunun bahası Ömer b. Hattab'ın dostu idi. Hakikaten ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i:

«Şüphesiz ki, iyiliğin en iyisi, evlâdın baba dostlarını sılede bulunmasıdır.» buyururken işittim.

6678- Bana Ebû't-Tâhir rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdullah b. Vehb haber verdi.

(Dedi ki): Bana Hayve b. Şureyh, İhnü'l-Hâd'dan, o da Abdullah b. Dinar'dan, o da Abdullah b. Ömer'den naklen haber verdi ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

«İyiliğin en iyisi, kişinin baba dostuna sılede bulunmasıdır.» buyurdular.

6679- Bize Hasen b. Ali El-Hulvânî rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ya'kub b. ibrahim b. Sa'd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize babamla Leys b. Sa’d hep birden Yezid b. Abdillah b. Usame b. Hâd'dan, o da Abdullah b. Dinar'dan, o da İbn Ömer'den naklen rivâyet etti ki, kendisinin bir eşeği varmış. Mekke'ye çıktığında deveye binmekten bıktığı zaman onun üzerinde rahatlanırımış. Bir de başına sardığı sarığı varmış. Bir gün bu eşeğin üzerinde iken aniden yanından bir bedevi geçmiş. Abdullah (ona):

— Sen filân oğlu filânın oğlu değil misin? diye sormuş. Bedevi:

— Evet! cevâbını vermiş. Abdullah hemen eşeği ona vermiş. Ve:

— Buna bin! demiş. Sarığı dahi vererek:

— Bunu başına sar! demiş. Bunun üzerine arkadaşlarından biri Abdullah'a:

— Allah sana mağfiret buyursun. Bu bedeviye üzerinde rahatlandığın bir eşek verdin. Bİr de sarık verdin ki, onu kendi başına sarıyordun, demiş. Abdullah ;

— Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i:

«Kişinin babası öldükten sonra baba dostlarına silede bulunması, iyiliğin en iyisindendir.» buyururken işittim. Bunun babası da Ömer'in dostu idi, demiş.

Bu hadîs-i şerif baba dostlarına şilede bulunmanın faziletine delildir.

Şilede bulunmaktan murad; onların ziyaretlerine gitmek, kendilerine ikram ve ihsanda bulunmak, gerekirse yardımlarına koşmaktır. Buna sebep baba olduğu için, dostuna yapılan her nevi ihsan ve ikram babaya da yapılmış gibi olur. Annelerle dedelerin, hocaların, karı ve kocaların dostlarına yapılan ikram da aynı hükümdedir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Hazret-i Hatice'nin dostlarına yaptığı İkramı evvelce görmüştük.

Hadîs-i şerif baba hakkının pek büyük olduğuna da işaret etmektedir. Çünkü babanın dostlarına yapılan ikram ve ihsan, iyiliğin en faziletlisi olunca bizzat babaya yapılan ikramın faziletini dille ta'rife imkân kalmaz.