BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

46- Yüce Allah'ın: "Ey Rasul, Rabb'inden Sana İndirileni Tebliğ Et. Eğer Yapmazsan Allah'ın Elçiliğini Tebliğ Etmiş Olmazsın..." (El-Mâide: 67) Kavli Bâbı

Muhammed ibn Müslim ez-Zuhrî şöyle demiştir:

Azîz ve Celîl olan Allah tarafından risâlet, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) üzerine tebliğ etmek vazifesi, bizim üzerimize de teslim olmak yânı kabul etmek vazifesi vardır. Allahu Taâlâ: "Tâ ki Rabb’lerinin gönderdiklerini hakkıyle tebliğ ettiklerini bilsinler..." (el-cînn: 28) buyurdu.

Yine Yüce Allah: "Ben size, Rabb'imin vahyettiklerini teblîğ ediyorum..." (el-A’râf: 62-68) buyurdu.

Ka'b ibn Mâlik de Tebûk Seferinde Peygamberle gitmekten geri kaldığı zaman: " (De ki: Yapın!) Çünkü hareketinizi Allah da, Rasûlü de, mü’minler de görecektir..” (et-Tevbe: 105) âyetini söyledi.

Âişe (r.anha) de: Bir kimsenin amelinin güzelliği senin hoşuna gittiği zaman (hemen övmeye gitme): "De ki; Yapınız! Çünkü hareketlerinizi Allah da, Rasûlü de, mü’minler de görecektir... " (et-Tevbe: 105) âyetini söyledi ve: Sakın seni hiçbir kimse "hafifliğe götürmesin” (er-Rûm: 60) öğüdünü ilâve etti.

Ebû Ubeyde Ma'mer ibn Müsennâ şöyle dedi: "Zâlike'l-Kitâbu”, "Haza'l-Kur'ânu (Bu Kur'ân)"; "Hüden lil-muttakîn (Muttakîlere hidâyettir)", "Muttakîlere bir beyân ve delâlettir" ma'nâsınadır. Bu da Yüce Allah'ın şu kavli gibidir: “Zâlikum hukmu'llâhi” (el-Mumtehine: 10), "Hazâ hukmu'llâhi (Bu, Allah'ın hükmüdür)" ma'nâsınadır (yani "Zâlik", "Hazâ" ma'nâsınadır). "Lâ reybefîhî", "Lâ şekke fîlhi" (Onda hiçbir şübhe yoktur)" (ei-Bakara: i) ma'nâsınadır. "Tilke âyâtu'llâhi", yani bunlar Kur'ân'ın alemleri, nişanları demektir (yani uzak için olan "Tilke" bu yerde yakın için kullanıldı). Şu âyet de kullanmakta bunun benzeridir:

"Hattâ izâ kuntum fi’l-fülki ve cereyne bihim " (Yûnus: 22), yani buradaki "Bihim", "Bikum" yerine kullanılmıştır. Enes ibn Mâlik de şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Enes'in dayısı Haram ibn Milhân'ı, kendi kavmi Amir oğulları'na elçi gönderdi. Haram onlara hitaben:

Sizler, Rasûlüllah'ın elçiliğini teblîğ etmemde beni emîn bir kişi sayıyor, kabul ediyor musunuz? dedi. Onlar kendisini emîn kabû! edince, o da onlara Peygamber'den tahdîs edip söylemeğe başladı.

7624 Bize Bekr ibnu Abdillah el-Muzenî ile Ziyâd ibnu Cubeyr ibn Hayye, Cubeyr ibnu Hayye'den tahdîs etti ki, el-Mugîre ibn Şu'be (radıyallahü anh) -Kisrâ'nın âmili Bundâr'ın tercümanına-:

— Bize Peygamber'imiz, Rabb'imizin elçiliğinden olarak: "Bizden cihâdda öldürülen cennete gider" buyurdu, demiştir.

7625 Bize Sufyân es-Sevrî, İsmail'den; o da eş-Şa'bî’den; o da Mesrûk'tan tahdîs etti ki, Âişe (r. anha): Sana her kim "Muhammed birşeyi gizledi” diye tahdîs ederse..., demiştir.

Ve bize Muhammed (ibn Yûsuf veya başkası) şöyle dedi: Bana Ebû Âmir el-Akadî tahdîs etti. Bize Şu'be, Ismâîl ibn Ebî Hâlid'den; o da eş-Şa’bî’den; o da Mesrûk'tan tahdîs etti ki, Âişe (r.anha) şöyle demiştir:

— Her kim sana "Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) vahyden herhangi birşey gizledi" diye tahdîs edip söylerse, sen onu tasdîk etme. Çünkü Yüce Allah şöyle buyuruyor: "Ey Peygamber, Rabb’inden sana indirileni teblîğ et. Eğer yapmazsan, Allah’ın elçiliğini teblîğ etmiş olmazsın” (el-Mâide: 67).

7626- … Abdullah ibn Mes’ud (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bir adam:

— Yâ Rasülallah! Yüce Allah katında günâhın hangisi en büyüktür? diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— "Allah seni yarattığı hâlde Allah'a bir ortak uydurup dua etmendir" buyurdu. O zât:

—Sonra hangi (günâh en büyüktür)? diye sordu. Rasûlüllah:

— "Seninle beraber yemek yemesinden korkarak çocuğunu öldürmendir" buyurdu. O kimse:

— Bundan sonra hangisi? dedi. Rasûlüllah:

— "Komşunun halîlesi olan zevcesiyle zina edişmendir" buyurdu.

Râvî dedi ki: Yüce Allah bunların tasdîki olan şu âyetleri indirdi : “Onlar ki Allah’ın yanına başka bir ilâh daha katıp tapmazlar. Allah 'ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar, zina etmezler. Kim bunları yaparsa, cezaya çarpar. Kıyâmet günü de azâbı katmerleşir ve o azabın içinde hor ve hakir ebedî bırakılır" (el-Furkaan: 68-69).