Geri

   

 

 

 

İleri

 

11- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e Âid (Huzuruna İnsanların Girmelerine Mâni Olacak) Kapıcılar Olmadığının Zikredilmesi Bâbı

7242 Bize Sabit el-Bunânî tahdîs etti ki, Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) kendi ehlinden bir kadına hitaben:

— Sen fulânca kadını tanıyor musun? diye soruyordu. O kadın:

— Evet ben onu tanıyorum, dedi.

Enes şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), o kadın bir kabir yanında ağlamakta iken yanına uğradı da ona:

— " (Ey Allah'ın dişi kulu!) Allah'tan kork ve sabreyle!" buyurdu.

Kadın:

— Haydin benden uzaklaş! Çünkü Sen benim musibetimden boşsun (yani musîbetlenmiş değilsin)! dedi.

Enes dedi ki: Bunun üzerine Rasûlüllah o kadından öteye geçti ve yürüdü. Arkasından o kadının yanına bir adam (Fadl ibn Abbâs) uğradı ve ona:

Rasûlüllah sana ne söyledi? diye sordu. Kadın ona:

— Ben O'nun Rasûlüllah olduğunu tanımadım, dedi.

O zât:

— Şübhesiz ki, O elbette Allah'ın Rasûlü'dür, dedi.

Enes dedi ki: Akabinde o kadın Peygamber'in kapısına geldi de, O'nun kapısı yanında hiçbir kapıcı bulmadı ve:

— Yâ Rasûlallah! Allah'a yemîn ederim ki, ben Seni tanıyamadım! dedi.

Pevşamber de ona:

—"Sabrın kemâli, musibetin birinci darbesi sırasındadır'' buyurdu.