11- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e Âid (Huzuruna İnsanların Girmelerine Mâni Olacak) Kapıcılar Olmadığının Zikredilmesi Bâbı7242 Bize Sabit el-Bunânî tahdîs etti ki, Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) kendi ehlinden bir kadına hitaben: — Sen fulânca kadını tanıyor musun? diye soruyordu. O kadın: — Evet ben onu tanıyorum, dedi. Enes şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), o kadın bir kabir yanında ağlamakta iken yanına uğradı da ona: — " (Ey Allah'ın dişi kulu!) Allah'tan kork ve sabreyle!" buyurdu. Kadın: — Haydin benden uzaklaş! Çünkü Sen benim musibetimden boşsun (yani musîbetlenmiş değilsin)! dedi. Enes dedi ki: Bunun üzerine Rasûlüllah o kadından öteye geçti ve yürüdü. Arkasından o kadının yanına bir adam (Fadl ibn Abbâs) uğradı ve ona: — Rasûlüllah sana ne söyledi? diye sordu. Kadın ona: — Ben O'nun Rasûlüllah olduğunu tanımadım, dedi. O zât: — Şübhesiz ki, O elbette Allah'ın Rasûlü'dür, dedi. Enes dedi ki: Akabinde o kadın Peygamber'in kapısına geldi de, O'nun kapısı yanında hiçbir kapıcı bulmadı ve: — Yâ Rasûlallah! Allah'a yemîn ederim ki, ben Seni tanıyamadım! dedi. Pevşamber de ona: —"Sabrın kemâli, musibetin birinci darbesi sırasındadır'' buyurdu. |