39- Ahlâk Güzelliği ve Cömertliğin (Sevilmesi), Cimriliğin ise Sevilmemesi BâbıVe İbn Abbâs: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) insanların en cömerdi idi. En cömert olduğu zaman da ramazânda idi..., demiştir. Ebû Zerr, Mekke'de Peygamber'in ortaya çıktığı haberi kendisine ulaştığı zaman kardeşi Uneys'e hitaben: Şu bineğine bin de Mekke vadisine git ve o adamın sözlerinden işit! dedi. Kardeşi gitti ve döndüğünde: Ben O adamı ahlâk güzelliklerini emrederken gördüm, dedi. 6102 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) insanların en güzeli idî, insanların en cömerdi idi, insanların en cesuru idi. Bir gece Medîne ahâlîsi düşman baskınından korkmuştu da insanlar sesin geldiği tarafa doğru gitmişlerdi. Peygamber (Ebû Talha'nın çıplak atma binmiş), sesin geldiği yöne doğru sürerek Medîneliler'i geride bırakıp geçmişti. Sonra O, Ebû Talha'nın eyersiz çıplak beygiri üzerinde, boynunda bir kılıç olduğu hâlde döndü de insanlara: "Korkmayın, korkmayın!" diyordu. Bu arada: — "Yemîn olsun, ben bu beygiri bir deniz (gibi çabuk akar) buldum -yahut: Muhakkak ki bu beygir bir deryadır" buyurdu. 6103 İbnu'l-Munkedir şöyle demiştir: Ben Câbir (radıyallahü anh)'den işittim: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den birşey istenildiğinde, O'nun "Hayır!" dediği asla vâki' değildir, diyordu. 6104 Mesrûk şöyle demiştir: Bizler Abdullah ibn Amr'in beraberinde oturuyor, o da bize hadîs tahdîs ediyordu. Bu sırada: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) aşırılık yapıcı seciyede değildi, aşırılık yapıcı da olmamıştır. Muhakkak olan şu ki, O "Sizin en hayırlı olanlarınız, ahlâkı en güzel olanlarınızdır" buyurur dururdu. 6105 Sehl ibn Sa'd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bir gün bir kadın (elinde kenarlı dokunmuş) bir bürde ile Peygamber'e geldi. Sehl oradaki topluluğa: — Bürde nedir bilir misiniz? diye sordu. Onlar: — Şemledir (yânı bürünülen bir kisvedir), dediler. Sehl: — Evet, semle, saçakları olan dokunmuş bir ihramdır, dedi. O kadın: — Yâ Rasûlallah! Bu bürdeyi Sana giydireceğim, dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bürdeyi aldı, kendisinin hakîkaten buna ihtiyâcı vardı, onu hemen giydi. Sahâbîlerden bir adam onu Peygamber'in üstünde gördü de: — Yâ Rasûlallah, bu bürde ne kadar da güzelmiş, bunu bana giydir! dedi. Peygamber: — "Evet" diyerek kalkıp soyunmağa gittiği zaman, sahâbîlerî o adamı ayıpladılar da: — Sen bunu istemekle iyi etmedin, Peygamber'in o bürdeye ihtiyâcı olarak alıp giydiğini gördüğün hâlde, sonra onu kendisinden istedin. Halbuki sen Peygamber'in kendisinden istenen hiçbir,şeyi reddetmez olduğunu bilip duruyordun! dediler. Oda: — Ben Peygamber'in o bürdeyi giydiğini gördüğüm zaman onun bereket kazandığını ümîd ettim, belki ben bunun içinde kefenlenirim, dedi. 6106 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): — "Zaman yakınlaşır, amel eksilir, insanlara aşırı cimrilik ve hırs atılır, herc çok olur" buyurdu. Sahâbîler: — Herc nedir? diye sordular. Rasûlüllah: — "Öldürmek, öldürmek!" buyurdu. 6107 Enes ibn Mâlik (radıyallahü anh): Ben Peygamber’e on sene hizmet ettim. Bana (bir kerre bile canı sıkılıp da) "Öff" demedi, "Niçin böyle yaptın?" da demedi, "Keski böyle yapsaydın!" da demedi, demiştir. |