Geri

   

 

 

 

İleri

 

20- Bâb

 (Bu, evvelki Bâbın bir faslı gibidir.)

3780 Abdullah ibn Dînâr haber verip şöyle demiştir: Bir gün Abdullah ibn Omer mescidde iken, mescidin bir tarafında (siyah.renkli) birisinin ihramını sürüyerek gezdiğini gördü de, İbn Dînâr'a:

— Şuna bak, kimdir? Keski bu kimse yanımda bulunsaydı (da ona öğüt verseydim)! dedi.

Bunun üzerine orada bulunan bir insan İbn Omer'e:

— Yâ Ebâ Abdirrahmân, bunu tanımıyor musun? Bu, Usâme ibn Zeyd'in oğlu Muhammed'dir, dedi.

Râvî İbn Dînâr dedi ki: Bunun üzerine İbn Omer bir müddet başını önüne eğdi ve elleriyle yeri karıştırdı. Sonra:

— Eğer Rasûlüllah bu Muhammed'i görseydi, muhakkak onu severdi, dedi.

3781 Bize Ebû Usmân Abdurrahmân en-Nehdî, Usâme ibn Zeyd (radıyallahü anh)'den tahdîs etti; o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in onu, yani Usâme'yi ve Alî'nin oğlu Hasen'i kucağına alarak:

— "Yâ Allah! Sen bunları sev! Çünkü ben bunları seviyorum" duasını söyler olduğunu tahdîs etmiştir.

3782- Ve Nuaym ibn Hammâd, İbnu’l-Mubârek'ten söyledi; o şöyle demiştir: Bize Ma'mer ibn Râşid, ez-Zuhrî'den haber verdi (o, şöyle demiştir): Bana Usâme ibn Zeyd'in bir kölesi şöyle haber verdi: Ümmü Eymen'in oğlu olan Eymen'in oğlu Haccâc -Ümmü Eymen'in oğlu ve Haccâc'ın babası olan Eymen, Usâme ibn Zeyd'in ana-bir kardeşi idi ve bu Eymen, Ensâr'dan bir zâttır- (Mescide girip namaz kıldı). İbn Omer onun rukû'unu ve sucûdunu tamamlamadığını gördü de:

— Namazını yeniden kıl, dedi.

3783- Ebû Abdillah el-Buhârî dedi ki: Ve bana Süleyman ibn Abdirrahmân tahdîs etti: Bana el-Velîd ibn Müslim tahdîs etti: Bize Abdurrahmân ibn Nemr, ez-Zuhrî'den tahdîs etti: Bize Usâme ibn Zeyd'in âzâdlısı Harmele tahdîs etti ki, kendisi İbn Omer'le birlikte bulunduğu sırada mescide el-Haccâc ibn Eymen girip namaz kılmış. Fikat el-Haccâc, rukû'unu ve sucûdunu tam yapmamış.

Bunun üzerine İbn Omer ona:

— Namazını tekrar kıl! Diye emretmiştir. el-Haccâc dönüp giderken, İbn Omer bana:

— Yâ Harmele! Bu namaz kılan kimdir? dedi. Ben de ona:

— Ümmü Eymen'in oğlu olan Eymen'in oğlu el-Haccâc'dır, dedim.

Bunun üzerine İbn Omer:

— Eğer Rasûlüllah bu sîmâyı görseydi (Eymen'i ve anasını sevdiği için) muhakkak onu da severdi, dedi ve Peygamber'in Usâme'ye olan sevgisini ve Ümmü Eymen'in doğurduğu erkek ve kız çocuklarım zikretti.

el-Buhârî dedi ki: Ve bana arkadaşlarımdan bâzısı (Ya'kûb ibn Süleyman yahut ez-Zuhlî), Süleyman ibn Abdirrahmân'dan: Ümmü Eymen, Peygamber'in dadısı (ikinci anası, mürebbîyesi) idi, diye tahdîs etti.