|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
32- Umrâ ve rukbâ hakkında söylenen hükümler bâbıBir kimsenin bir başkası lehine "Ömrü oldukça bu evi ona bağışladım" yahut "Ben sağ oldukça bu evi ona bağışladım" demesi umrâ'dır. (Bu, "Ben evi ömrü müddetince ona mülk yaptım" demektir ki, bu da hibe olur.). "İsta'marakum fîhâ =Sizleri îmâr ediciler kıldı" (Hûd 61) emektir. 2663 Câbir (radıyallahü anh): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) umrâ (nın sahîhliği) ile ve umrâ'nın hibe edilen kimseye âid olacağı ile hükmetti, demiştir. 2664 Bize Katâde ibn Diâme tahdîs edip şöyle dedi: Bana en-Nadr ibnu Enes, Beşîr ibn Nehîk'ten; o da Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den olmak üzere tahdîs etti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): "Umrâ câizdir" buyurmuştur (yani muammer için ve ondan sonra veresesi için geçerlidir). 2665- Atâ ibn Ebî Rebâh da: Bana Câbir, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den bu Ebû tîureyre hadîsinin benzerini tahdîs etti, demiştir. |
