BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

16- Arab kabilelerinden bir taifeye fâtihatu’l-kitâb ile duâ edip hastalıktan sığındırma karşılığında verilen ücret (in hükmü) bâbı

Ve Ibn Abbâs; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) "Karşılığında ücret aldığınız işlerin en haklı olanı Allah'ın Kitabı'dır" buyurdu, dedi eş-Şa'bî de: Muallim Kur'ân öğretmek için ücret şart kılmaz. Ancak şartsız ve mukaavelesiz olarak kendisine bir şey verilirse, onu kabul eder, demiştir. Hakem ibn Uteybe: Muallim ücretini kerîh gören hiçbir kimse işitmedim, demiştir. el-Hasen de on dirhem muallim ücreti vermiştir.

Ibn Sîrîn de (şartsız olduğu zaman) mal bölücü ücretinde bir be's görmemiştir. Yine İbn Sîrîn, es-Suht, hüküm elde etmek yolunda verilen rüşvettir? , denilirdi. Ve mal takdîr ve tahmin etmeye karşılık, kendilerine ücret verilirdi, demiştir.

2320 Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh) şöyle dedi: Peygamber'in sahâbîlerinden bir askeri birlik, görevli oldukları bir sefere gitti. Bunlar Arab kabilelerinden bir kabîle üzerine indiler ve onlardan kendilerini konuklamalarını istediler. Fakat o kabîle bunları konuk etmekten çekindiler. Bu sırada bu kabilenin seyyidi (bir akreb tarafından) sokuldu. Bütün kabîle halkı harekete geçip onun için her çâreye koştular. Fakat ona hiçbir şey şifâ ve fayda vermedi. Kabîle halkından bâzısı:

— Yakınımıza inen şu kafile halkına gitseniz, belki bunların yanında çâre olacak bir şey bulunabilir, dedi.

Bunun üzerine kabîle halkından bir grup bunlara geldiler ve:

— Ey cemâat, seyyidimiz sokuldu. Onun için her çâreye koştuk, hiçbir şey ona fayda vermiyor. Sizden birinizin yanında herhangi bir şey (bir çâre) var mı? dediler.

Kafileden birisi:

— Evet (ben varım), Allah'a yemîn ederim ki, ben muhakkak duâ eder, sığınırdım. Fakat yine yemîn ederim ki, biz sizden konuklanmamızı istemiştik de siz bizleri konuklamadınız. Artık şimdi ben de size bizim için bir ücret ta'yîn etmedikçe, hastalıktan sığındırma duası yapıcı değilim, dedi.

O kabîle halkı sahâbîlerle bir sürü koyun üzerine sulh yaptılar. O zât sokulmuş olan seyyide gitti. Elhamdu lilîâhi Rabbil-âlemîn (Sû-resi'ni sonuna kadar) okuyor ve o sokulan kimse üzerine nefes ediyordu. Akabinde seyyid sanki bukağıdan çözülmüşçesine sür'atle yürüyerek gitti ve kendisinde hiçbir illet kalmadı. O sahabe dedi ki: Kabîle halkı üzerinde anlaştıkları ücreti ödediler. Seriyyeden bâzısı:

— Bu koyunları taksim ediniz, dediler. Fakat duâ eden sahâbî:

— Hayır, Peygamber'e gidip, bu olup biteni kendisine söylememize ve bize ne emredeceğine bakmamıza kadar bu koyunları taksim etmeyiniz, dedi.

Sonra Rasûlüllah'ın huzuruna geldiler ve kendisine bunu zikrettiler.

Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) o sahabeye hitaben:

— "Fâtiha'nın sığındırıcı te'sîrli bir duâ olduğunu sana öğreten nedir?" dedi.

Sonra o müfreze ferdlerine hitaben de:

— "Îsabet ettiniz. Şimdi taksim ediniz ve beraberinizde benim için de bir hisse ayırınız" buyurdu da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gülümsedi.

Ebû Abdillah el-Buhârî şöyle dedi: Şu'be dedi ki: Bize Ebû Bişr tahdîs edip şöyle dedi: Ben Ebu’l-Mütevekkil'den bu geçen hadîsi işittim