BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

100- Müslimin harbî olan kimseden köle satın alması, harbînin hibesi ve âzâd etmesi bâbı

Ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.) Selmân'a:

"Mâlikin ile hürriyetini satın alma mukaavelesi yap" buyurmuştur. Halbuki Selmân (bir harb esîri değil) hürr bir kimse idi. Medine'ye gelirken yol arkadaşları Selmân'ı, esîr diye zulm edip satmışlardı.

Ammâr, Suheyb ve Bilâl de esîr yapılmışlardı.

Yüce Allah da şöyle buyurdu: "Allah rızk hususunda kiminizi kiminizden üstün kıldı. O üstün kılınanlar, onda hepsi beraber olmak üzere, rızıklarını elleri altındakilere verici değillerdir. O hâlde bunlar Allah'ın nimetini bilerek inkâr mı ediyorlar?" (en-Nahl: 71)

2257 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.) şöyle buyurdu:

 "İbrâhîm Peygamber, Sâre ile sefere gitti de, onunla bir şehre girdi. Orada meliklerden bir melik yahut cebbarlardan bir cebbar hükümdar vardı. Bu zalim hükümdara:

— İbrâhîm kadınların en güzelinden olan bir kadınla bu şehre girdi, denildi.

Hükümdar:

— Yâ îbrâhîm, beraberindeki kadın kimdir? Diye haber gönderdi.

İbrâhîm:

— (Dînde) kardeşimdir, diye cevâb verdi. Sonra İbrâhîm dönüp, Sâre'nin yanına geldi ve:

— Sakın benim sözümü yalan çıkarma. Ben onlara, senin benim kızkardeşim olduğunu haber verdim. Allah'a yemîn ederim ki, yeryüzünde (bizim inandığımız esâslara) benden ve senden başka îmân eden hiçbir kişi yoktur, dedi.

Ve akabinde İbrahim, Sâre'yi hükümdara gönderdi. Sâre varınca, melik Sâre'ye doğru kalktı. Sâre de hemen abdest aldı ve namaza durdu. (Namazı müteâkib:)

— Allahım, ben Sana ve Senin Rasûlü'ne îmân ettimse ve ben fercîmi zevcimden başkasına karşı ebedî muhafaza eyledimse, şu kâfiri benim üzerime musallat etme! Diye duâ etti.

Adamın nefesi derhal boğuldu; horlamağa, hattâ ayağı ile yere vurup deprenmeğe başladı."

Hadîsin râvîsi el-A'rac şöyle dedi: Ebû Seleme ibnu Abdirrahmân, Ebû Hureyre'nin şöyle dediğini söyledi:

"Sâre:

— Allahım, eğer bu herîf ölürse, bunu bu kadın öldürdü denilir, dedi.

Bunun üzerine o zâlim, sarasından salıverildi. Sonra hükümdar, Sâre'ye (ikinci defa taarruza) kalkıştı. O da derhâl kalkıp abdest alarak namaza durdu. Ve: Allahım, ben Sana ve Senin Rasûlü'ne îmân ettimse ve nâmûsumu zevcim müstesna olmak üzere herkese karşı iyice korudumsa, şu kâfiri benim üzerime musallat etme! Diye duâ ediyordu. Adamın derhâl nefesi tıkandı, horlamaya, hattâ ayağı ile yere vurup deprenmeye başladı."

Abdurrahmân şöyle dedi: Ebû Seleme şöyle dedi: Ebû Hureyre şöyle dedi:

"Sâre:

— Allahım, eğer bu adam Ölürse, bunu bu kadın öldürdü denilir, dedi.

Bunun üzerine adam sarasından ikinci defa, yahut üçüncü defada da salıverildi. Bunun üzerine o melik kendi adamlarına:

— Vallahi siz bana (insan değil), muhakkak bir şeytân göndermişsiniz. Siz bu kadını İbrâhîm 'e geri gönderiniz. Hâcer'i de Sâre'ye hediye veriniz! Dedi. Müteakiben Sâre, îbrâhîm Peygamberi dönüp geldi. Ve ona (vak'ayı anlatıp):

— Anladın mı, Allah kâfiri zelîl etti ve bir cariyeyi de bana hizmetçi verdi, dedi".

2258 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Sa'd ibnu Ebî Vakkas ile Abd ibnu Zem'a bir oğlan çocuğu hakkında da'vâlaştılar. Sa'd:

— Yâ Rasûlallah! Bu çocuk erkek kardeşim Utbe'nin oğludur. O, bu çocuğun kendi oğlu olduğunu bana ahid verdi. Çocuğun Utbe'ye benzeyişine bak, dedi.

Abd ibnu Zem'a da:

— Yâ Rasûlallah, bu çocuk benim kardeşimdir. Bâbamın döşeği üzerinde, Bâbamın cariyesinden doğmuştur, dedi.

Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.) çocuğun sîmâsındaki benzeyişe baktı ve çocuğun Utbe'ye açık bir surette benzeyişini gördü. Akabinde:

—                    "Yâ Abd, bu çocuk senin (kardeşin)dir. Çocuk döşeğindir; zina ediciye de mahrumiyet vardır. Yâ Sevde binte Zem 'a, sen de (nedb ve ihtiyat olarak) bundan sonra bu çocuktan (yânı Abdurrahmân'dan) perdelen" buyurdu.

Artık Şevde, bu Abdurrahmân'a hiç bakmadı.

2259 Abdurrahmân ibn Avf (radıyallahü anh) Suheyb er-Rûmî'ye hitaben:

— Allah'tan kork, kendi Bâbandan başkasına neseb iddia etme! Dedi.

Suheyb de ona:

— Benim şöyle şöyle şeylerim olması ve benim Bâbamdan başkasına neseb iddia etmekliğim beni sevindirmez. Lâkin ben (Bâbamı ve soyumu bilen) küçük bir çocuk iken (Romalılar tarafından) çalındım, dedi.

2260  Hakîm ibn Hızâm (radıyallahü anh) haber verip şöyle demiştir:

— Yâ Rasûlallah! Bir takım işlere ne dersin? Ben Câhiliyet devrinde sadaka, köleyi hürriyete kavuşturmak, hısımlarla ilgilenmek nev'inden bir takım işlerle ibâdet etmeğe çalışırdım. O işlerde benim lehime bir ücret ve sevâb var mıdır? Diye sordum.

Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem.a.v.):

— "Sen mazide kazanmış olduğun hayırlarınla -yahut: Hayırların üzerine yükselerek- müslümân oldun!" buyurdu.