5- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in vâcib kılmaksızın gece namazına ve nafile namazlara teşvik etmesi bâbıVe Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gece kızı Fâtıma ve Aliyye'ye (ikisine de selâm olsun) namaza kalkmalarını teşvik için gitmiştir. 1134 Ümmü Seleme (radıyallahü anha) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gece uyandı da: "Subhânallâh! Bu gece ne fitneler indirildi ve ne hazineler indirildi! Hücrelerin sahibelerini kim uyandırır? Dünyâda nice giyinik kadınlar vardır ki, âhirette çıplaktırlar" buyurdu. 1135 Alî ibn Ebî Tâlib şöyle haber vermiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Bir gece kendisine ve Peygamber kızı Fâtıma'ya geldi de: "Sizler gece namazı kılmaz mısınız?" dedi. Ben: Yâ Rasûlallah, nefislerimiz Allah'ın elindedir. Bizi uyandırmak dilerse uyandırır, dedim. Biz bu sözü söylediğimiz zaman Rasûlüllah bana hiçbir cevâb vermeyerek hemen geri döndü. Bu arada yüzünü bizden çevirirken, kendi uyluğuna vurarak: "Ve kânel-insânu eksera şey'in cedelen” (İnsan kısmı ne de çok cidalci oluyor!)" (el-Kehf: 54) buyurduğunu işittim. 1136 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın, halk onunla amel eder de üzerlerine farz kılınır korkusuyla, işlemesini sevdiği bir kısım hayırlı işi (işlemeyip) bırakmak âdeti idi, Rasûlüllah asla duhâ namazı kılmamıştı. Duhâ namazını ancak ben kılmaktayımdır. 1137 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gece mescidde namaz kıldı. Bir takım insanlar da O'nun namazına uyup gece namazı kıldılar. Sonra ikinci gece de namaz kıldı. Bu sefer O'na uyan insanlar çoğaldı. Sonra üçüncü yahut dördüncü gecede insanlar toplandılar. Fakat Rasûlüllah onların yanına çıkmadı. Sabah olunca: "Yaptığınız işi gördüm. Beni sizin yanınıza çıkmaktan, ancak üzerinize farz kılınmaktan korkmuş olmaklığım men etmiştir" buyurdu. Bu da ramazânda olmuştu. |