Geri

   

 

 

 

İleri

 

28- Namaz (için) ikaamet edildiği zaman kelam edip konuşmak bâbı

646 Bize Humeyd tahdîs edip şöyle dedi: Ben, Sabit ibn Eşlem el-Bunânî'ye: İnsan, namaz (için) ikaame edildikten sonra konuşabilir mi? diye sordum. O bana Enes ibn Mâlik'ten şu hadîsi tahdîs etti. Enes şöyle demiştir: Bir kerre namaz (için) ikaame edildi. Derken Peygamber'in karşısına bir kimse çıktı ve namaz (için) ikaamet edildikten sonra kendisini namaza başlamaktan habsedip alıkoydu.

652-Şuayb şöyle dedi: Ve bana Nâfi', Abdullah ibn Omer'den tahdîs etti. O: Cemâat namazı yirmi yedi derece faziletli olur, demiştir

653  Bize el-A'meş tahdîs edip şöyle dedi: Ben Salim (ibn Ebi'l-Ca'd)'den işittim, şöyle dedi: Ben Ümmü'd-Derdâ'dan işittim, şöyle diyordu: Ebu'd-Derdâ (radıyallahü anh) öfkeli olarak yanıma geldi. Seni öfkelendiren nedir? Dedim. Vallahi ben Muhammed ümmetinden, onların cemâatle namaz kılmaları müstesna, (kusursuz yaptıkları başka) bir şey tanıyamıyorum, dedi.

654 Ebû Mûsâ (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Namazdan dolayı insanların en büyük ecre hakk kazananı (cemâat mescidine) derece derece uzaktan yürüyüp gelenlerdir. İmâm ile beraber kılayım diye namazı bekleyen kimse de, hemen kılıp sonra yatandan daha büyük ecre nail olur".