İÇİNDEKİLER

Sahîfe No:

Önsöz

5

I– Eshâb-ı kirâm

9

a) İctihâd

51

b) (Makâmât-ı Mazhariyye) kitâbının 17.ci mektûb tercemesi

70

c) 1.cild, 251.ci mektûb tercemesi

72

d) 2.cild, 15.ci mektûb tercemesi

78

e) Tenbîh [Eshâb-ı kirâma iftirâ edenlere cevâblar]

83

f) Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin (İrâde-i cüz’iyye) risâlesinden bir kısmın tercemesi

89

g) (Birgivî vasiyyetnâmesi) kitâbından, kader, kazâ ve irâde-i cüz’iyye ile alâkalı bir kısmın tercemesi

90

h) Hazret-i Ebû Bekr ile hazret-i Alînin “radıyallahü anhüm” birbirlerini medhleri

131

i) Kerbelâ vak’ası

135

İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin hâl tercemesi

141

– Seyyid Abdülhakîm efendinin hâl tercemesi

157

 

II– Müslimânların iki gözbebeği (hazret-i Ebû Bekr ve hazret-i Ömer)

160

a) Mukaddime [Şeyhaynın üstünlükleri, akla ve nakle dayanılarak bildirilmekdedir.]

163

b) Birinci fasl. [Nasîreddîn-i Tûsînin, eshâb-ı kirâm ile alâkalı (Tecrîd) kitâbındaki yazılarına cevâb verilmekdedir]

183

c) İkinci fasl. Hased edenler ve zındıklar tarafından Şeyhayna yapılan iftirâ ve yalanlara cevâb verilmekdedir

200

d) Kur’ân-ı kerîmde beş ilm, hadîs-i şerîflerde oniki ilm bildirilmekdedir .

213

- Muhammed Ma’sûm hazretlerinin (Mektûbât)ından altı aded mektûb tercemesi

216

 

III– İslâmda ilk fitne.

220

a) İmâm-ı Rabbânî (Mektûbât)ının 2.cild, 36.cı mektûb tercemesi  

222

b) Eshâb-ı kirâmın üstünlükleri, Sahâbî kime denir

247

c) Muhâcir, Ensâr,

249

-3-

d) diğer Eshâb-ı kirâm

250

e) Resûlullahın vâlîleri, kâtibleri

251

f) Son vefât eden Sahâbîler

252

Hazret-i Mu’âviye

259

İyi insan olalım, hep iyilik yapalım

261

1.cild, 80.ci mektûb tercemesi [Bid’at ehline cevâb veren kitâblar]

263

Muhammed Ma’sûm hazretlerinin (Mektûbât)ından altı aded mektûb tercemesi

270

Hicrî kamerî seneyi mîlâdî seneye çevirmek

276

Nasîhat [Şi’r]

278

 

IV– Eshâb-ı kirâm kitâbında adı geçenler [ikiyüzaltmışbeş zâtın hâl tercemeleri]

280

Büyük âlimler [Silsile-i aliyye]

410

Hakîkî müslimân nasıl olur

413

 

 ---------------------------------

Resûlü gören mü’mine, (Sahâbî) adı verildi.

Hepsini bildirmek için, (Eshâb-ı kirâm) denildi.

 

Peygamberi seven her kalb, nûrla dolardı bir ânda,

Ona sahâbî olanlar, medh olundular Kur’ânda.

 

Hepsi Resûlullah için, mâlını, cânını verdi.

Sulhda ilm yayarlardı, harbde ise kükrerdi.

 

Hadîs-i şerîfde Eshâb, benzetildi yıldızlara.

Herhangi birine uyan, erer ışıklı yollara.

 

Eshâbı, çok sevişirdi, birbirini överdi.

Sonra gelen müslimânlar, hepsi böyle söylerdi.

 

Kur’ânı ve hadîsleri, Onlar bildirdi bizlere.

Kalblerin temizliği, güven verdi zihnlere.

 

ğülse bunlardan biri, yaralanır İslâm dîni.

Sahâbîyi kötüliyen, çürütür Kur’ân-ı kerîmi.

 

Hakîkî müslimân isen, saygı göster herbirine,

Önce salât, selâm eyle, Resûlün Ehl-i beytine!

-4-