1- Boynunu eğerek iki
yanına bakmak.
2- Üzerindeki bir şeyle
oynamak.
3- Özrsüz, elleri ile,
secde yerini süpürmek.
4- Erkekler, ellerini
ayakda göğsü üstünde, secdede göğsü hizâsında tutmak.
5- Parmaklarını
çıtlatmak.
6- Özrsüz bağdaş kurup
oturmak.
7- Secdede bir ayağını
kaldırmak.
8- Büyüklerden birinin
yanına varamıyacağı kirli esvab ile nemâz kılmak.
9- Kişinin yüzüne karşı
nemâz kılmak.
10- Ateşe karşı kılmak.
11- Bedeninde ve
libâsında resm -sûret- bulunmak.
12- Özrsüz esnemek.
13- Ellerini yenlerinden
çıkarmadan kılmak.
14- Kelbler gibi,
inciklerini dikerek oturmak.
15- Gözlerini yummak.
16- Ellerini kıbleden
çevirmek.
17- Cemâ’at ile kılarken,
önünde boş saf var iken, geri safda kılmak. Eğer yanında kimse var ise,
tenzîhen kerâhet, yalnız ise, tahrîmen kerâhet olur. Bu takdîrde, vâcibi terk
etmiş olur, -noksanın cebri için- o nemâzın iâdesi lâzım gelir.
18- Önünde hâil yok iken,
kabre karşı kılmak.
19- Necâsete karşı
kılmak.
20- Bir er ile, bir avret
-yan yana durup- başka nemâz kılmak.
21- Ayak yolu hâceti var
iken, -sıkıntılı- nemâz kılmak.
22- Rükû’dan kalkıp
dikildikden sonra, secdeye varırken, özrsüz olarak, önce ellerini yere koymak.
23- Bir rüknde iki kerre
bir yerini kaşımak, (Eğer bir rüknde, elini kaldırarak, üç def’a kaşırsa, nemâz
fâsid olur.)
24- İmâmdan önce, rükû’a
varmak.
25- İmâmdan evvel
rükû’dan kalkmak.
26- İmâmdan evvel secdeye
varmak.
27- İmâmdan önce secdeden
kalkmak.
28- Özrsüz bir şeye
dayanıp kalkmak.
29- Secdeden kalkarken,
ellerinden evvel dizlerini kaldırmak.
30- Yüzünde ve gözünde
bulunan tozları süpürmek.
31- İkinci rek’atde
evvelki rek’atde okuduğu sûreden sonraki sûreyi atlamak.
32- Birinci ve ikinci
rek’atlerde, aynı sûreyi okumak veyâ bir rek’atde, aynı sûreyi, iki kerre
okumak. (Nâfile nemâzda câizdir.)
33- İkinci rek’atde,
birinci rek’atde okuduğu sûrenin evvelindeki sûreyi okumak.
34- İkinci rek’atde,
birinci rek’atde okuduğu zamm-ı sûreden, üç âyet mikdârı, ziyâde okumak.
35- Özrü olmadığı hâlde,
bir yere dayanarak, eğilmek veyâ kalkmak.
36- Sinek kovmak.
37- Kolları sıvalı,
omuzları, ayakları açık olarak nemâz kılmak.
38- Sahrâda sütreyi terk
etmek.
39- Geçit yerinde nemâza
durmak.
40- Rükû’da ve secdede,
parmakları ile tesbîhleri saymak.
41- İmâm mihrabın içinde
olup, bir perde çekilse, büsbütün içeride kalacak mertebede, mihrabda olmak.
42- İmâm, yalnız olarak,
cemâ’atden, bir zrâ’dan fazla aşağıda veyâ yüksekde bulunmak. (Bir zrâ’,
takrîben yarım metredir.)
43- İmâm mihrabdan başka
yere durmak.
44- Nemâz arasında, âmîni
cehr ile söylemek.
45- Kıyâmda okuduğunu,
rükû’da temâmlamak.
46- Rükû’da okuduğunu
kıyâmda temâmlamak.
47- Özrsüz, bir ayağı
üzerine durmak.
48- Nemâzda sallanmak.
49- Isırmayan kehle ve
benzerini öldürmek.
50- Nemâz içinde bir şeyi
koklamak.
51- Başı açık kılmak.
Hâcılar ihrâmda baş açık kılar.
52- Kolları açık nemâza
durmak.
53- Ayakları çıplak
olarak nemâza durmak. (Hâtunların, ayağı açık nemâz kılması, bir kavle göre
mekrûhdur. İkinci kavle göre nemâzı bozar.) Câmi’de ayakkabı ve benzerlerini
arkada bırakmak mekrûh olduğu İbni Âbidînde 439. cu sahîfede yazılıdır. Öne ve
sağa değil, sol tarafa koymanın sünnet olduğu (Berîka)
sonunda yazılıdır.
Farz ile son sünnet
arasında düâ ve evrâd okumanın mekrûh olduğu (Tergîb-üs-salât)da
yazılıdır.