Bu mektûb, mirzâ Kılıcullaha
yazılmışdır. Kalbini toparlıyamadığını bildiren mektûbuna cevâb vermekde, korkulu zemânda okunacak şeyleri
bildirmekdedir:
Allahü teâlâya hamd ve Onun sevgili Peygamberine
salât eder, size de düâlar ederim. Azâ, ya’nî başsağlığı için yazmış olduğunuz
kıymetli mektûb geldi. (İnnâ lillah ve innâ ileyhi
râci’ûn!) Ya’nî, hepimiz Allahın emrinde ve dileği altındayız ve
hepimiz Onun huzûruna çıkacağız! Bizler, Onun yardımı ile, Onun kazâsına râzı
olduk. Siz de râzı olunuz! Düâ ve Fâtiha okuyarak yardım ediniz! Sizin, o
sıkıntıdan kurtulmanız haberi, bizleri çok sevindirdi. İki acıdan birisi,
üzerimizden sıyrılmış oldu. Bunun için, Allahü teâlâya hamd ve şükr olsun!
Kalbinizi dünyâ düşüncelerinden kurtaramadığınızı yazıyorsunuz. Evet, zâhir
işlerin bozuk ve dağınık olması, kalbin de dağılmasına yol açar. Kalbinizde
üzüntü ve kuruntu olunca, gidermek için tevbe ve istigfâr okuyunuz! Korkulu zemânlarda,
(Kelime-i temcîd), ya’nî (Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil’aliyyil’azîm) okuyunuz!
[Cin çarpmasına karşı bunu okumak, (174). cü mektûbda yazılıdır. Muhammed
Ma’sûm “rahmetullahi aleyh” ikinci cild otuz üçüncü mektûbunda diyor ki,
(Derdlerden kurtulmak ve murâda kavuşmak için beşyüz kerre Lâ havle velâ kuvvete illâ billah ile evvelinde
ve âhırında yüzer def’a salevât-ı şerîfe okuyup düâ etmelidir)]. (Mu’avvizeteyn) [ya’nî iki (Kul-e’ûzü)yü] çok okumak da fâidelidir. Biz, iyi
ve râhatız. Allahü teâlâya her zemân hamd ve şükr olsun! (El-hamdü-lillâhi dâimen ve alâ külli hâl ve E’ûzü billâhi
min hâl-i ehlinnâr). Za’îf olduğum için çok yazamadım. Allahü teâlâ,
bizi ve sizi, Muhammed Mustafânın dîninden ayırmasın “alâ sâhibihessalâtü
vesselâmü vettehıyye”! Vesselâm. [(Tefsîr-i
Mazherî)de, Enbiyâ sûresinin seksenyedinci âyetinin tefsîrinde,
hadîs-i şerîfde buyuruldu ki, (Birinize derd ve
belâ gelince, Yûnüs Peygamberin düâsını okusun! Allahü teâlâ Onu muhakkak
kurtarır. Düâ şudur: Lâ ilâhe illâ ente sübhâne-ke innî küntü minez-zâlimîn).
(Tergîb-üs-salât), ellidördüncü faslındaki hadîs-i şerîfde, (Sabâh, kalkınca, üç kerre Bismillâhillezî lâ-yedurru
ma’asmihî şey’ün fil’erdı velâ fissemâi ve hüves-semî’ul’alîm okuyana akşama
kadar, hiç derd, belâ gelmez) buyuruldu.]