DR. C. AHMET AKIŞIK/YAZILARI İslam Toplumunda “İnsan”a Bakış Batı’da Zulüm ve Katliamlar Nuruyla Zaman ve Mekânın Billurlaştığı Medine Yılları Reformist İlahiyatçıların Reddettikleri Ehl-i Sünnete Dair Emalî Kasidesi Batı Yanlısı İlahiyatçılar Ne zaman Yerli ve Millî Olacaklar? Seçimler ile Dinî Hayatımız Arasında Bazı Benzerlik ve Farklılıklar Düşmanlar, “Hakk”a Karşı Birleşseler de Zafer, Ergeç Müslümanlarındır Ecdadının Ruh Köküne Bağlı Teknofest Gençliğinin Doğuşu Tek Parti Döneminde Dinde Reform Batı Yanlısı İlahiyatçılarca Halen Sürdürülmektedir - 2 Tek Parti Döneminde Dinde Reform Tahribat ve İslâm’sız Nesil Yetiştirme - 1 Depremle İlgili Yanlış ve Doğrular, Dinde “Fay Hatları” Var mı ve Nerelerde? Depremin Hatırlattıkları Müslümanda Olması ve Olmaması Gerekenler Yüzyılın Depremi Karşısında “Ensar Ruhu”yla Yardımlaşma ve Dayanışma Ülkemizde “Yerli ve Milli Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde Hak/Bâtıl ve İyi/Kötü Karşısında Her An “Seçim”deyiz Resûlüllah’ın Devlet Başkanı Olarak “Medine Vesikası”nı Yayınlaması Hazret-i Peygamber’in Medine’de İlk Hicrî Yılı Hazret-i Peygamber’in Hicret Yolculuğu Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 11. - 13. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak 6. - 10. Yılları Hazret-i Peygamber’in Peygamber Olarak İlk Yılları Rahmet Peygamberinin Emsalsiz Soyu, Çocukluk ve Gençliğinden Bir Işık Demeti Türkiye’de Osmanlı “Kur’an Hattı”nı Vehhâbî Hattına Çevirme Teşebbüsü İslam Alimlerine Göre İslam’da Oyun, Eğlence ve Dini Alet Etmenin Hükmü Vehhâbîlerin yanlış inanışları ve Ehl-i Sünnet’in onlara cevapları “Ilımlı İslam”ın Vehhâbîlik Kolu Diyanet’i ve Ülkemizi Tehdit Ediyor Gönlünü Hakka Veren Mü'minlerin Sevinç, Korku ve Müjdeli Zamanları Diyanet Şemsiyesi Altında Kripto İlahiyatçıların Almanya yapılanması Meral Akşener’in övdüğü “Medenî Bilgiler” kitabı İslam’a hakaret ve iftiralarla dolu Diyanet’e Yön Vermek İsteyen Bazı İlahiyatçıların Yanlış Din Anlayışları “Peygamberler Gaybı Bilmezler” Diyen İlahiyatçılar, Ayet ve Hadislerce Yalanlanıyor İslam Dini’nde Temizliğe Bağlı Genel Sağlık Kuralları Modernist İlahiyatçıların İnanmadığı Resûlüllah’ın “Dinde Hüküm Koyma” Yetkisi Osmanlıda Dört Mezhepde Bütün Boyutlarıyla Zekât ve Fıtra İslam’a Karşı Her Konuda Batı Patentli İlahiyatçı Saldırılar Devam Ediyor İslam Dini’nde Savaş Hukuku Kuralları “Sünnî İslam”a Yönelik Oryantalist Küresel ve Yerel Kuşatma Modernist İlahiyatçıların Faziletine İnanmadıkları Mübarek Üç Aylar, Gün ve Geceler Hazret-i Âdem ve Hazret-i Havva Üzerinden Kur’an, İslam ve Müslümanlara Saldırılar Vahhabi ve Modernist İlahiyatçılar’ın Ayet ve Hadislere Yönelik Sapkın Görüşleri Ehl-i Sünnet Müslümanlığına Karşı Sapkın İnanç ve Görüşler VAHYEDİLEN İSLAM’A KARŞI Modernist İlahiyatçıların Sapkın İnanç ve Görüşleri Modernist ve Müsteşriklerin Hedef Aldıkları İslam Dini’nin Temel Esasları “Ayet Bile Olsa, Akla Uymuyorsa Reddederiz” Diyen Diyanet Görevlisi Kim? Rahmet Peygamberi’nin Sunduğu İslam Ehl-i Küfürle Birlikte “Sapkınlar”ı da Hidayete Çağırıyor Sonsuz Seâdet Güneşi’nin Dünya’ya Yaydığı Kurtuluş Işıkları 29 Mayıs Üniversitesi’nde İlahiyat ve “KURAMER”de “Sapkın Din” Anlayışı Marmara İlahiyat’ta Mezhepsizlik ve Masonluğu Reddetmeyen “Sapkın Din” Anlayışı Ankara İlahiyat Merkezli Fazlurrahman’ın “Sapkın Din” Anlayışı “Ankara İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Oryantalist” Kaynaklı “Sapkın Din” Anlayışı “Samsun İlahiyat”ta Sünnî İslam’a Karşı “Ilımlı İslam” Patentli “Sapkın Din” Anlayışı Diyanet’te Farklı Dönemlerde Değişim Örnekleri FETÖ “Diyalog” ve “Ilımlı İslam” Projeleriyle Hâlen İçimizde mi? İslam’ın Değiştirilmesi” Konuşulurken “Mezhep Taklidi”ni Gündeme Getirmek Acaba Hedef Saptırma mıdır? Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde İslam’ı Değiştirme Stratejisi İslâmofobi Sempozyumu Siyonist Yahûdilerle Hristiyanların İslâm ve Müslüman Düşmanlığı Tarih Boyunca Siyonist Yahûdilerin İslâm ve Müslümanlara İhaneti Veda Hutbesi İslâm’da İlk İnsan Hakları Belgesi Dünyaya İlâhî Mesaj İslam’da İnsan Hakları -3- Dünyanın Özlemini Çektiği İslam’da İnsan Hakları -2- Dünya’nın Keşfedemediği İslam’da İnsan Hakları Batı Destekli Ebrehe ve Deccal Tabiatlı İslam’da Reformistler Batı Güdümünde Kriptocu İlahiyatçıların Uydurdukları Din: Kur’an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Fırkalar İslam Dini Karşısında Diğer Din ve Batıl İnanışlar FETÖ Benzeri Yeni Mu’tezile Yapılanması Kim Ehl-i Sünnet, Kim Mu’tezilî? Hadislere İnanmayan ve Kaderi İnkâr Eden İlahiyatçılar Mu’tezilî Olduklarını Neden Gizliyorlar? Materyalist İlahiyatçılar Tuzakta İsrâ ve Mi’rac Gerçeği İnkâr Edenler ve İnanan Mü’minler Diyanet, MEB ve YÖK’ün Dikkatine! İslam’ı Değiştirme ve Müslümanları Ayrıştırma “Macron”u Gerilerde Bırakan Bâtınîlerle İslam’ı Değiştirmek İsteyenlerin Benzer Özellikleri İslam’a karşı Batı değerlerini tercih edenlere ithaf olunur! İslam’da Eşitlik ve İnsan Hakları Modernistler hâlâ anlamadılar mı? Fatih’in torunları Türkler geliyor! İslam’da Cihad ve Savaş Stratejisi Yahudiler dost olabilir mi? İslam’da kimler dost, kimler düşmandır? İslam’ın, salih bir mü’minde İstediği ve istemediği “temel” özellikler Diyanet Haseki Eğitim Merkezleri SOS Veriyor Beklenen İmam-Hatip ve İlahiyat Nesli! Rehberlerin Bunlar Olabilir mi? Enbiyanın Vârisleri Müceddid-i Kiramlar “Bir FETÖ gitti, bin FETÖ geliyor” söylemi acaba “Ayasofya Açılışı”na bir tepki midir? Ayasofya’nın açılışı İslam’da “Modernite” zihniyetine karşı idam fermanıdır “Kuramer”de İslam’ı Suçlama Ve “İrtidat” Rüzgârları Dünya Müslüman Liderler Arıyor Batı’nın Siyah Yüzü Ehl-i Sünnet ile Modernist İslamcılarda İman ve Tekfir Konusu “Müslüman”ın 24 Saati İstanbul Sözleşmesi ve Diyanet’in sapıklığa karşı çıkışı “Korona” ile gündeme gelen İslamî Kurallar Küresel Korona Allah’a İsyan ve Zulmün Cezası mıdır? Küresel Koronavirüs ve İslam Dünya İslam’ı Arıyor Dört Mezhep Okulu Ve Temel Ortak Özellikleri “Ankara Okulu” Batı Destekli Bir Zakkûm FETÖ Projesi midir? Ehl-i Sünnet’e Karşı “Marmara Okulu” Depremi Tebliğ Edilen İslam’a Karşı “Dinde Reform” ve Temsilcileri İctihadlarda Rahmet Olan Farklılık Dört Mezhepte Namaz Günahları Temizleyen Mü’minin Miracı Namaz Şâfiî ve Hanbelî Mezhepleri ve İbn Teymiyyecilik İslam’da Birliği Sağlayan Dört Mezhep İlk İslami İlim Merkezleri ve Enbiyanın Varisleri Alimler İslami İlimlerin Doğuşu ve Enbiyanın Varisleri Alimler Modernist İslamcılar ile DİYALOGÇULARIN ÖRTÜŞEN ÖZELLİKLERİ Vatikan ve FETÖ Projesi “Diyalog” Uğruna İSLAM FEDA MI EDİLİYOR DİA, Selefiyye’nin Temsilciliğini mi Yapıyor Dünün Ebrehe’si Ka’be’ye Bugünün Ebrehe’si KUR’AN-I KERİM’E SALDIRIYOR İstanbul Müftüsü’nün Mürted Ebu Zeyd Hayranlığı Diyanet’de Değişim ve Kurbanda Vekâlet Hristiyanlık ve İslam Yahudilik, Siyonizm ve İslam “Rahman’ın Kulları” Ve Özellikleri Müslümanların İttifakını Bozan Müfsit Girişimler İslam’dan Başka Hiçbir Dinde Olmayan Sosyal Adalet Kurumu Zekat Ramazan-ı Şerif Oruç ve İbadetlerimiz Kafirler İle Modernist İslamcıların Benzer Özellikleri Oryantalizmi Kıble Edinen Modernist İslamcılarda “Mehdilik” Sapkınlığı ve “Sünni” Cevaplar Batı İslam Düşmanlığında Esasta Müslüman Etiketli Kişileri Kullanıyor İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/2 İslam’da Sapkınlık Modern İslamcılık Türkiye’ye Gelişi/1 İslam’da Sapkınlık MODERN İSLAMCILIK ve doğuşunu hazırlayan gelişmeler İslam’da Sapkınlığın Küresel Boyutu ORYANTALİZM Kavramları, Hedefleri ve Temsilcileri İslâm’da Sapkınlık Uygulama Dönemleri Kavramları ve Temsilcileri / 1 Sahih İslâm Uygulama Dönemleri, Kavramları ve Temsilcileri Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 3 Selçuklu ve Osmanlı’nın Sahih İslâm Esasları / 2 Selçuklu ve Osmanlı’nın İslâm Akâid Esasları / 1 Kur’ân’da tarihsellik projesinde hedef neydi? Camilerimiz ve feminist saldırılar / 2 Beytullah Olan Mescidler ve “Mescid-i Dırar” Örneği / 1 Batı Destekli Yeni İslâm Anlayışı Ve Hadisleri İnkâr Diyanet işleri kimlerin etkisi altında? Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 2 Kur’ân’da Tarihsellik Ve Fazlurrahman / 1 Diyanet’te Yanlış Uygulamalar ve Önerilerimiz Oryantalizm Ve Tuzakları İslam Dünyasını Kuşatan Küresel Oryantalizm Ve Türkiye DİĞER YAZARLAR Sünnîlik ile Haşhaşîlik arasında İslâmcılık Dinlerarası Diyalog İhaneti 15 Temmuz’un hedefi Bu Fitnenin sahibi kim? Ancak sana ibâdet ederiz Enver Abi Ölüm, insan için en büyük vâiz Îmân Ana Sayfa

19 Haziran 2021

Oryantalistlerin İslam Ülkelerinde

İslam’ı Değiştirme Stratejisi

c.ahmetakisik@gmail.com

İslam dininin mukaddes kitabı Kur’an-ı kerim, hiçbir değişikliğe uğramadan, sonradan içine insan sözü katılmadan vahyedildiği şekliyle mütevatir olarak bugüne kadar Müslümanların elinde bulunmaktadır. Eshab-i kiram ve ulema, en hassas bir şekilde onu muhafaza ederek kendilerinden sonraki nesillere ulaştırmışlardır. Aynı şekilde Peygamber aleyhisselâm’ın Hadis Külliyatı da hiçbir din ve toplumda görülmeyen “cerh ve ta’dil ilmi” kriterleri çerçevesinde nakledilmiştir. Böylece o Külliyat, din düşmanlarının saldırı ve tahribinden korunmuştur. Dört Mezhep İmamı, bunlara bağlı Müctehid ve âlimlerin tedvin ettikleri Akâid ve Fıkıh kitaplarında “uydurma nakl”e dayalı, “zarûriyyat-ı diniyye”den olan hiçbir hüküm bulunmaz. Hepsi Kur’an’a, Hadis’e ve İcma’a dayanır.

Yahudi ve Hristiyan camiasında dinin temelini teşkil eden kitapları “Tevrat ve İncil”, kendi din adamlarının ifadesiyle değiştirilmiş, reforma tâbi tutulmuştur. Bunu resmen ilân etmişler ve şu anda bu yapıyı gururla müdafaa etmektedirler. Özellikle Hristiyanlar, dinlerinin geniş halk kitlelerine ulaşması için Misyonerlik teşkilatını kurmuşlardır. Ancak İslam dini gibi yayılmadığını görmüş ve çeşitli zorluklarla karşılaşmışlardır. Haçlı Seferleri gibi dini, kılıç ve zulümle yayma teşebbüsünde bulunmuşlar, savaşta değil, zapt ettikleri yerlerde yüzbinlerce Müslüman sivil halkı – kadın, çocuk ve yaşlı demeden - kılıçtan geçirmişlerdir. Fakat yine istedikleri neticeye ulaşamamışlardır. Bu, asırlarca devam etmiştir.

Nihayet şuna karar vermişlerdir: İslam’ı değiştirerek Müslümanları kendimize benzetmek. Oryantalizm bu şekilde ortaya çıkmıştır. Fikri ve eğitimsel hazırlık döneminden sonra 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarında Mısır, Türkiye, Rusya, Arabistan ve Hindistan gibi İslam ülke ve topluluklarında İslam’da Islahat, Uyanış, Yenileşme ve Modernizm ismi altında Batı’ya adaptasyon süreci başlatılmıştır.

Oryantalistlerin İslam ülkelerinde uygulamaya koydukları bu İslam’ı Değiştirme Stratejisi’nde yer alan belli başlı hedef ve ilkeler şunlardır:

1. KUR’AN’DA ŞÜPHE UYANDIRMA

Nüzül döneminde Müşrikler, inen âyetlerle ilgili olarak “Bunlar eskilerin masallarıdır. Sen bir peygamber değilsin, bunları uydurup bize söylüyorsun.” tarzında Hazret-i Peygamber’e hakaret etmiş ve onu yalanlamışlardı. Bunun üzerine şu âyet-i kerime nâzil oldu:

Yoksa (Resûlüm, sana iftirada bulunarak) "Kur'ân'ı” uydurdu" mu diyorlar? De ki: "Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi (durmayın) Allah'tan başka gücünüzün yettiklerini (ediplerinizi, şairlerinizi ve dilediğiniz kişileri) de (yardıma) çağırıp, siz de onun gibi (belâgat ve fesahatte ona denk) uydurma (olarak nitelendirdiğiniz) on sûre getirin." (Hûd,13). Fakat Müşrikler bunu yapamadılar.

Şimdi çağımızdaki Oryantalistlere bakalım:

Filipinli Oryantalist Thomas J. O'shaughnessy, Eschatological Themes in the Qur'an adlı çalışmasında baştan sona:

Muhammed’in Kuran’daki eskatolojik (ahiret ahvali, cennet ve cehennem gibi) temalarının, İncil ve Tevrat’tan, Süryani ve Habeş metinlerinden almış olabileceği yahut bunları bilen bazı öğretmenlerden öğrenmiş olabileceği” teması işlenmektedir. Bu tezviratı, ilahiyatçı Ömer Kara – reddiye olarak değil – çeviride bulunarak yayınlamıştır.

Müsteşrikler, Kur’an’da şâibe uyandırabilmek için Peygamber Efendimiz’in “ümmî” olmadığını iddia ederler. Ümmîlik, “kitap okuyamaz ve yazı yazamaz”, anlamına gelmektedir. Ancak bu özellik, Resûlüllah için aşağılayıcı değil, yüceltici bir sıfattır. Çünkü Kur’an-ı kerim, Resûl aleyhisselâm’ın “ümmî” olduğunu beyan eder (A'raf,157). Bu durumda Kur’an âyetlerinin tamamının vahye dayandığı ifade edilmiş ve başka bir metinden alındığı iddiası, mantık olarak tamamen temelsiz ve geçersiz kılınmış olmaktadır.

Ülkemizde dahi bazı modernist ilahiyatçılar, ümmî’ye yalnış mana vererek, ümmî olmadığını açıkça söylemektedirler (Mehmet Okuyan ve aynı görüşte olan ilahiyatcılar). Yine Kur’an’ın “kitap” değil, “hitap” olduğu (Ali Bardakoğlu, Ömer Özsoy gibi), dolayısıyla “hitap” olunca, Ahkâm âyetlerinin tarihsel - o devir ve insanlarla sınırlı - olacağı iddialar arasında yer almaktadır (Fazlurrahman ve ona bağlı yüzlerce ilahiyatçı).

Görüldüğü gibi Oryantalistlerin iddiaları bire bir, yurt içi ve yurt dışı Modernist İlahiyatçılar tarafından desteklenmekte, Kur’an’ın ilâhi kelam olması ve Hazret-i Peygamber’in “nübüvvet”i üzerinde şâibeler uyandırılmak istenmektedir.

Fakat ne yaparlarsa yapsınlar, İslam’ın nûru, Kıyamet’e kadar sönmeyecektir.

2. PEYGAMBERİ DEVRE DIŞI BIRAKMA

Müsteşrikler/Oryantalistler, çıkardıkları kitaplarda İslam dini’nin münzel/vahye dayalı bir din olduğuna inanmadıkları için Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem efendimize de “peygamber” olarak inanmazlar. Onun için aşağılama, hakaret ve tezvirata başvurmak suretiyle “hakk”ı örtmek isterler. Halbuki “Güneş”i balçıkla sıvamak mümkün değildir. Bunu iyice anladıklarından “Peygambersiz İslam” inancını yerleştirebilmek ve yaygınlaştırabilmek için “Kur’an Müslümanlığı” ve “Kur’an Bize Yeter” tuzağını hazırlamışlardır. Bir çok ilahiyatçı bu tuzağa yakalanmıştır. İslam tarihinde bazı dönemlerde çok yoğun şekilde ortaya çıkan Bâtınîlik – Müslüman görünüp İslam’ı parçalama – çağımızda kılık değiştirerek karşımıza çıkmıştır. Hedef, yüce Allah ile Peygamberin arasını açmaktır. Hazret-i Peygamber’in hadislerle, gereksiz ve faydasız açıklamalarda bulunduğu ve İslam’a ilâve yaptığı izlemini vermektir. Fakat bu münafık bâtınîler, şu âyeti göz ardı etmektedirler:

Allah’a ve peygamberlerine küfredenler, Allah ile peygamberlerini birbirinden ayırmak isterler (Nisâ, 150). Bu âyete göre, bu ayırımı yapanların, kâfirler olduğu bildirilmektedir.

3. HADİSLERİ GÜVENSİZ KILMA

Hazret-i Peygamber’e ve tebliğ ettiği dine inanmayan Oryantalistler, onun sözlerinin doğru olduğuna ya da olabileceğine elbette inanmazlar. Ancak Müslümanların dinde ikinci kaynak olarak kabul ettikleri ve Kur’an’ın ilk müfessiri olan hadislerin, kendilerine göre mevsûkiyetinin/güvenirliğinin ortadan kaldırılması gerekiyordu. Bu konuda çalışma yapan Goldziher (ö.1921) ve arkadaşları, genelde “sağlam bir hadis bulamadık” açıklamasını yapmışlar ve “hadislerin uydurulmuş olduğu” fikrinin yayılmasına karar vermişlerdir. Bu iftira, dalga dalga bütün İslam ülkelerine yayılmıştır. Buna Cumhûr Akâidi’ni kabul etmeyen bazı bozuk inanç sahibi kişilerin çalışmaları da eklenmiştir. Hatta İlahiyat Fakültelerinde “Mevzu/Uydurulmuş Hadisler” dersi, hem “Hadis Metinleri” dersini, hem de diğer temel dini dersleri derinden etkilemiştir. Usûl-i Hadis ve Cerh ve Ta’dîl İlimleri’nin ortaya koyduğu ölçüler, hiç dikkate alınmadan rahatlıkla İslam ve esasları, tenkit edilir hâle gelmiştir. 1400 yılda yetişen âlimler bir tarafa bırakılarak, hatta reddedilerek, İslam karşıtı ya da düşmanı olan Oryantalistler, baştacı edilmiştir. Unvan, menfaat ve şöhret uğruna, iman verilip dalâlet satın alınmaya başlanmıştır.

Bu konuda “zarûriyyat-i diniyye” olarak bilinen İslam Esasları, serbestçe tartışılmaya açılmıştır.

Kader ile ilgili âyetler üzerinde, fâsid te’viller yapılmış ve bu konudaki hadisler, inkâr edilmiştir (Mehmet Okuyan, Abdülaziz Bayındır ve bir çok ilahiyatçı).

İsra ve Mi’râc olayında kimisi Mescid-i Aksa’yı âyete aykırı olarak göklerde (Muhammed Hamidullah gibi), kimisi de Mekke’nin yakınında bir yerde “Ci’râne’de” olduğunu söylemiştir (Hristiyan Alfred Guillaume’nin bâtıl görüşlerine kapılan Süleyman Ateş, Mikail Bayram ve Mehmet Azimli gibi). İsrafil Balcı ve Mustafa İslamoğlu da Mi’raç hadisi ile düet yaparak alay etmişler (videoda) ve kimin tarafından yazıldığı belli olmayan Zerdüştîliğin/Ateşe tapanların kutsal kitabı Avesta’nın (MÖ.VII) okunmasını tavsiye etmişlerdir.

Kabir Azabı, inkâr edilmiştir (Mehmet Okuyan ve bir çok ilahiyatçı).

Nuzûl-i İsa ve Hazret-i Mehdi’nin geleceği inkâr       edilmiştir (Mehmet Görmez ve bir çok ilahiyatçı. KURAMER, bu konulardaki hadislerin uydurma olduğunu bildirmek için Sempozyum düzenlemiştir).

Ehl-i Sünnet Akâidi’ne göre, kader (A’râf,34; Tevbe,51), âyetle sabittir. Mi’rac (Buhârî, Salât 1), Kabir Azabı (Buhârî, Cenâiz 87; Tirmizî, Kıyâmet 26), Nuzûl-i İsa (Buhârî, Kitâbu’l-Buyû’ 102) ve Hazret-i Mehdi’nin geleceği (Tirmizi,Fiten 52-53), haktır ve hadislerle haber verilmiştir.

4. “DİNÎ ÇOĞULCULUK” İNANCINI YAYMA

Müsteşrikler, Müslümanların “son din”, “son peygamber” ve “hak din İslam” gibi ifadelerinden hiç hoşlanmazlar. Kitaplarının, dolayısıyla dinlerinin kendi din adamları eliyle değiştirildiğini bildikleri hâlde İslam’ı kabule yanaşmazlar. Üstelik yeni plan ve stratejilerle sanki İslam’ı hak din kabul etmiş gibi diyalog girişiminde bulunurlar. Bu diyalog, bilinen karşılıklı konuşma anlamında değildir. Burada hedef, Müslümanlara diğer dinlerin de doğru olabileceğini kabul ettirebilmektir.

Onun için Dinî Çoğulculuk fikri ortaya atılmıştır. Buna göre “İslam, son din değildir. Diğer dinler de haktır. Hakkı sadece İslam’da toplamak, doğru bir yaklaşım değildir.” Bu argümanlar, Hristiyan Misyonerleri tarafından sıklıkla işlenerek, İslam ülkelerine pazarlanmıştır.

John Hick ve Wilfred Cantwell Smith tarafından sistemleştirilen Dinî Çoğulculuk, İslam’ı inkâr manasına gelse de Ülkemizde ve diğer İslam ülkelerinde makes bulmuş ve bazı İlahiyatçılar tarafından benimsenmiştir (İlahiyatçı Mahmut Aydın’ın bu konuda bir kitabı vardır).

Oryantistlerin bu Stratejisi: Bakara suresi 62. âyetinin fâsid ve bâtıl tefsirine; Ehl-i kitab’ın cennete konulmasına; Meallerde “kâfirûn” lâfzının “inkârcılar” diye açıklanmasına; “Allah’ın rahmeti geniştir, Ehl-i kitap da Ahiret’te necat bulacaktır.” hezeyanına; Ehl-i kitab’ın Hazret-i İsa ve Uzeyr için, “Allah’ın oğludur” ifadesi, aslında “Allah’ın rahmetidir” gibi bazısı yanlış, bazısı fâsid, bazısı da küfür olan te’villere yol açmıştır.

Kim İslâm’dan başka bir din ararsa, bu ondan asla kabul edilmez (Al-i İmran,85).

5. “İSLAM FELSEFESİ” KAVRAMINI “VAHY”E KARŞI KULLANMA

Oryantalistler, İslam Felsefesi kavramını bilinçli ve maksatlı olarak “vahy”in karşısında onu zayıflatmak ya da ortadan kaldırmak için kullanırlar. Batı’da din alanında doktora yapanların daha çok İslam Felsefesi alanına yönelmelerini bir tesadüf kabul etmemelidir. Şu bir gerçektir ki, Felsefe’de akıl, vahyin önünde yer alır. Onun için dini/vahyi akla uydurmaya kalkanlar, daima yanılmışlardır. İslam Filozofu olarak nitelenenlerin durumu böyledir. Önce “vahy”i maddileştirmekle, daha doğrusu inkârla işe başlamışlardır. İbn Sina, Farabî, İbn Rüşd ve Fazlurrahman’da bu açıkça görülmektedir. Dinde önce vahiy, sonra akıl gelir. Bir İsra ve Mi’rac gerçeğini, kaderi, vahyi ve nübüvveti akılla çözmeye kalkanlar, inkâr ve dalâletten kendilerini kurtaramamışlardır. Rahmanî aklın yerini, şeytanî akıl almıştır. Rahmanî akılda dine ve onu sunan peygambere teslimiyet şarttır. Bu konuda İslam’ı Sorgulama’ya kalkmak veya İslam’la Yüzleşme gibi dinde intihar girişimleri, kişiyi saadete değil, felâkete götürür. Kur’an’da “aklınızı çalıştırmıyor musunuz?” şeklindeki hitapların, kevnî/tabiat, dünya ve evren ile ilgili olduğunu, dinî tahsil görmemiş normal bir Müslüman bile bilir. Tabiat’a, Ay’a, Güneş’e, Gökyüzü’ne, Gece ve Gündüz’e ve bunlar arasındaki nizama bakmıyor musunuz? Bunlar kendiliğinden mi oldu? Niçin bunlar üzerinde düşünmüyorsunuz? Yüce Allah’ın, bu tefekkür da’veti, iman içindir. Yoksa “namazı, haccı ve zekâtı aklınıza ve günün şartlarına göre değiştirin” demek için değildir.

Bu durumda aklını İslam’a, peygambere ve vahye teslim edenler, iki cihan saadetine kavuşurlar. Ne mutlu, Müctehid âlimlerin açıkladığı İslam’a uyanlara!

Kaynak:

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/dr-c-ahmet-akisik/619418.aspx